Atilla Taş przeciwko Turcji

 Aresztowanie piosenkarza i felietonisty Atilli Taşa z uwagi na tweety i artykuły o nim było niezgodne z prawem i arbitralne – wyrok ETPC z 19.01.2021 r. w sprawie Atilla Taş przeciwko Turcji (skarga nr 72/17)

Sprawa dotyczyła aresztowania piosenkarza i felietonisty Atilli Taşa z uwagi na tweety opublikowane na jego koncie na Twitterze oraz artykuły i felietony, które napisały dla gazety Meydan między 2011 i 2016 r., krytykując rządową politykę. Pan Taş został oskarżony o przestępstwa związane z terroryzmem.

Jednomyślnie:

Naruszenie art. 5 ust. 1 (prawo do wolności i bezpieczeństwa osobistego) Konwencji, oraz

Naruszenie art. 10 (wolność wypowiedzi)

- większością (4 głosami do 3):

Brak naruszenia art. 5 ust. 4 (brak dostępu do akt postępowania przygotowawczego).

Trybunał uznał, że w czasie zastosowania tymczasowego aresztowania wobec pana Taşa nie istniały fakty ani informacje, które mogłyby zadowolić obiektywnego obserwatora, że skarżący popełnił przedmiotowe przestępstwa. Mimo że mógł się wydawać ostro krytykujący politykę rządu i Prezydenta Republika, treść artykułów i tweedów skarżącego nie mogła przekonać obiektywnego obserwatora o wiarygodności zarzutów, na których oparto jego aresztowanie. Dodatkowo poprzez swoje artykuły i tweety pan Taş wyrażał swój sprzeciw wobec funkcjonowania systemu politycznego w Turcji w sposób satyryczny i przekazywał poglądy w sprawach o ogólnym zainteresowaniu. Stosownie do tego żadna z decyzji dotyczących zastosowania lub przedłużenia aresztu nie zawierała dowodów mogących ustanowić wiarygodny związek między jego działaniami, a mianowicie artykułami i tweetami o charakterze politycznym oraz czynami zabronionymi o charakterze terrorystycznym, o które został oskarżony. Wykładnia i stosowanie przepisów prawa, na których oparły się władze krajowe były nierozsądne do tego stopnia, że pozbawienie wolności skarżącego było niezgodne z prawem i arbitralne.

Trybunał również stwierdził, że pozbawienie wolności skarżącego doprowadziło do ingerencji w jego prawo do wolności wypowiedzi, które nie było przewidziane prawem.

Trybunał następnie uznał, że mimo że pan Taş nie miał nieograniczonego dostępu do materiału dowodowego, to został wystarczająco zaznajomiony z treścią tych dowodów, które były niezbędne do skutecznego zakwestionowania legalności jego zatrzymania.

Na koniec Trybunał oddalił skargę dotyczącą długości postępowania przed Trybunałem Konstytucyjnym.