Strazimiri p. Albanii

Albańskie władze muszą odpowiedzieć na długotrwały problem braku instytucji medycznych dla osób chorych psychicznie, którym sąd nakazał odbycie terapii – wyrok ETPC z 21.1.2020 r. w sprawie Strazimiri p. Albanii (skarga nr 34602/16)

Sprawa dotyczyła pozbawienia wolności człowieka, któremu nie można było przypisać odpowiedzialności karnej z uwagi na chorobę psychiczną, w zakładzie karnym a nie psychiatrycznym.

Jednomyślnie:

Naruszenie art. 3 (zakaz nieludzkiego lub poniżającego traktowania) Konwencji z uwagi na brak odpowiednich warunków życiowych w szpitalu więziennych, gdzie skarżący był przetrzymywany oraz brak odpowiedniej opieki psychiatrycznej oraz

Naruszenia art. 5 ust. 1, ust. 4 i ust. 5 (prawo do wolności i bezpieczeństwa osobistego / prawo do bycie niezwłocznie sądzonym / wykonalne prawo do odszkodowania) w szczególności z uwagi na ciągłe pozbawienie wolności w zakładzie karnym a nie w instytucji medycznej oraz z uwagi na to, że jego zażalenie na pozbawienie wolności czekało na rozpoznanie przed Sądem Najwyższym od 2016 r.

Trybunał stwierdził istnienie długotrwałego zaniechania ze strony albańskich władz aby ustanowić specjalne medyczne instytucje dla osób chorych psychicznie, które zostały pozbawione wolności z uwagi na konieczność przeprowadzenia zasądzonego przez sąd przymusowego leczenia. Było to sprzeczne z krajowymi obowiązkami wynikającymi z ustawy i wskazywało na problem strukturalny.

Trybunał stwierdził na podstawie art. 46 (moc wiążąca i wykonywanie wyroków), że władze powinny nie tylko zapewnić, by skarżący otrzymał psychoterapię, a nie tylko lekarstwo, a także stworzyć odpowiednie instytucje dla tych znajdujących się w jego sytuacji.