Rozbieżność praktyki sądowej niedotycząca podstawowych proceduralnych aspektów sprawy nie pociąga za sobą naruszenia Konwencji - sprawa Krasnodębska-Kazikowska i Łuniewska przeciwko Polsce (26860/11) – brak naruszenia Artykułu 1 Protokołu dodatkowego do Konwencji (ochrona własności).
Skarżące były spadkobierczyniami nieruchomości zostawionej przez ich matkę. Przedmiotowa nieruchomość była przedmiotem wywłaszczenia w 1971 r. bez odszkodowania. W grudniu 2005 roku sąd administracyjny stwierdził, że decyzja o wywłaszczeniu była nieważna. W sierpniu 2006 r. siostry wytoczyły powództwo o odszkodowanie. W maju 2009 r. sąd I instancji uznał, że roszczenie nie było przedawnione i uznał powództwo. Sąd apelacyjny zmienił wyrok i oddalił powództwo uznając powództwo za przedawnione. Trybunał wskazał, że w odróżnieniu do sprawy Plechanow przeciwko Polsce, sprawa ta dotyczyła ustalenia początku i długości terminów przedawnienia związanych z roszczeniem cywilnym skarżących wynikającym z uznania decyzji administracyjną za nieważną. Trybunał podkreślił, iż należy unikać prawnej niepewności, ale w niniejszej sprawie stopień niepewności odnosił się do delikatnych aspektów istoty sprawy. Skoro nie odnosił się do podstawowych proceduralnych aspektów sprawy, to nie pociąga za sobą naruszenia Konwencji. Trybunał stwierdził, że sądy krajowe podkreśliły trudności związane z wykładnia przepisów w sprawie oraz wzięły zastosowały odpowiednie i wystarczające środki by rozwiązać ten problem poprzez zastosowanie mechanizmu przeznaczonego do harmonizowania praktyki sądowej.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz