Sanofi Pasteur p. Francji

Powództwo o odszkodowanie przeciwko Sanofi Pasteur po stwardnieniu rozsianym na skutek szczepionki przeciwko żółtaczce typu B – wyrok ETPC z 13.2.2020 r. w sprawie Sanofi Pasteur p. Francji (skarga nr 25137/16) Konwencji; jednomyślnie:

Brak naruszenia art. 6 ust. 1 (prawo do rzetelnego procesu sądowego) z uwagi na metodę obliczenia początku biegu terminu przedawnienia w zakresie procedury odszkodowawczej wniesionej przeciwko skarżącej spółce oraz

Naruszenie art. 6 ust. 1 Konwencji z uwagi na brak podania uzasadnienia decyzji odmawiającej wnioskowi skarżącej spółki zadania pytania prejudycjalnego do TSUE.

Sprawa dotyczyła odpowiedzialności spółki Sanofi Pasteur wobec osoby, pielęgniarki – stażystki, która została zaszczepiona przeciwko żółtaczce typu B i w konsekwencji zapadła na poważną chorobę (stwardnienie rozsiane) oraz orzeczenia sądu zobowiązującego spółkę do zapłaty odszkodowania.

W zakresie pytania o termin przedawnienia co do procedury odszkodowawczej, Trybunał zauważył, że prawo pozytywne obowiązujące w tamtym czasie przewidywało termin 10-letni oraz w odniesieniu do szkody fizycznej, wskazywało początek terminu na dzień stabilizacji: termin przedawnienia został więc przesunięty do czasu ustabilizowania się stanu poszkodowanej.

Trybunał uznał, że nie mógł zakwestionować wyboru francuskiego systemu, który większą wagę przywiązywał do praw osób, które doznały szkody fizycznej do dostępu do sądu niż prawa do bezpieczeństwa prawnego osób odpowiedzialnych za tego typu szkody.

W zakresie wniosku o złożenie pytania prejudycjalnego do TSUE, Trybunał stwierdził, że Sąd Kasacyjny nie podał odpowiednich przyczyn swojego orzeczenia.