Khadija Ismayilova p. Azerbejdżanowi (nr 2)

Zatrzymanie i areszt azerskiej dziennikarki miał na celu jej uciszenie i ukaranie – wyrok ETPC z 27.2.2020 r. w sprawie Khadija Ismayilova p. Azerbejdżanowi (nr 2) (skarga nr 30778/15); jednomyślnie:

Naruszenie art. 5 ust. 1 (prawo do wolności i bezpieczeństwa osobistego) Konwencji z uwagi na to, że skarżący został zatrzymany i aresztowany bez uzasadnionego podejrzenia popełnienia czynu zabronionego oraz

Naruszenie art. 5 ust. 4 (kontrola zgodności z prawem aresztu) Konwencji

Naruszenie art. 6 ust. 2 (domniemanie niewinności)

Naruszenie art. 18 (granice stosowania ograniczeń praw) w związku z art. 5.

Sprawa dotyczyła skargi na to, że skarżąca została zatrzymana i aresztowana bez uzasadnionego podejrzenia popełnienia zarzucanego jej czynu zabronionego oraz jej zarzutów, że te działania miały na celu ukaranie jej za jej pracę jako dziennikarki krytycznej wobec rządu.

Trybunał uznał, że jeden z zarzutów przeciwko niej – że nakłaniała dawnego kolegę do popełnienia samobójstwa – został oparty na fałszywym oskarżeniu złożonym pod przymusem a pozostałe zarzuty odnoszące się do jej pracy w radiu nie były poparte faktami.

Stwierdził, że działania władz przeciwko pani Ismayilovej, dziennikarki, która publikowała artykuły krytyczne wobec członków rządu i ich rodzin z uwagi na domniemaną korupcję i bezprawne działania biznesowe, były motywowane nieodpowiednimi przyczynami uciszenia jej oraz ukarania za działalność dziennikarską.