Khadija Ismayilova przeciwko Azerbejdżanowi

Władze azerskie nie przeprowadziły śledztwa w sprawie poważnych ingerencji w prywatność znanej dziennikarki śledczej - wyrok ETPC z 10.1.2019 r. w sprawie Khadija Ismayilova przeciwko Azerbejdżanowi (skarga nr 65286/13); jednomyślnie: dwa naruszenia Artykułu 8 (prawo do poszanowania życia prywatnego i rodzinnego, mieszkania i korespondencji) Konwencji oraz naruszenie Artykułu 10 (wolność wypowiedzi) Konwencji. 

Sprawa dotyczyła kampanii mającej na celu zdyskredytować znaną dziennikarkę Khadiję Rovshanqizi Ismayilovą. W szczególności wysłano jej list grożący publicznym poniżeniem, jeżeli nie zaprzestanie swojego śledztwa dziennikarskiego. Gdy odmówiła, „seks nagranie” sfilmowane bez jej wiedzy z  udziałem jej i jej ówczesnego partnera zostało opublikowane w internecie. W tym samym czasie w gazetach pojawiły się historie oskarżające ją o antyrządowe uprzedzenia oraz niemoralne zachowanie. Następnie odkryła ukryte kamery w jej mieszkaniu. 

Trybunał stwierdził, że tego typu działania stanowiły afront dla ludzkiej godności skarżącej, które państwo miało obowiązek ścigać. Mimo to, doszło do znaczących zaniechań i opóźnień w śledztwie, pomimo istnienia oczywistych tropów. Przykładowo, nie odebrano żadnych formalnych zeznań od inżyniera telefonicznego z państwowej spółki Baktelekom, który przyznał, że mu polecono zainstalowanie drugiej linii telefonicznej w mieszkaniu skarżącej oraz śledzenia połączeń do niej. Co najistotniejsze, żadna linia śledztwa nie została rozwinięta, aby ukazać związek między krytycznym stosunkiem skarżącej jako dziennikarki śledczej oraz przestępstw popełnianych przeciwko niej. Na to składają się również artykuły opublikowane w prorządowych gazetach, a także publiczne ujawnienie stanu śledztwa przez władze, które z niejasnych przyczyn, zawierało informację o życiu prywatnym skarżącej. Trybunał przyjrzał się w szczególności reportażom prześladowanych azerskich dziennikarzy oraz klimatowi bezkarności za tego typu działania.