Sądy krajowe nie ustaliły w sposób przekonujący społecznej potrzeby ochrony praw wydawcy gazety ponad prawo skarżącego do wolności wyrażania opinii Sprawa Kurski przeciwko Polsce (26115/10) - naruszenie Artykułu 10 (wolność wyrażania opinii) Konwencji.
Sprawa dotyczyła skargi skarżącego Jacka Kurskiego na nakazanie mu opublikowania przeprosin za oświadczenia złożone w programie telewizyjnym.
Jako poseł z ramienia PiS w tamtym czasie, skarżący wziął udział w maju 2008 r. w programie emitowanym przez TVP2 razem z innymi politykami i ekspertami. W czasie programu, wyjął egzemplarz Gazety Wyborczej wskazując na kilka stron krytykujących PiS. Wskazywał na porozumienie pomiędzy firmą reklamującą się w gazecie oraz wydawcą, który stał za atakami na partię w artykułach, twierdząc, że firma „finansowała zmasowaną propagandę przeciwko Prawu i Sprawiedliwości”.
W następstwie wydawca wytoczył powództwo cywilne przeciwko skarżącego, twierdząc, że jego oświadczenia naruszyły dobre imię i wiarygodność gazety. Sądy krajowe uwzględniły powództwo i nakazały skarżącemu przeproszenie na łamach Gazety Wyborczej i TVP2 oraz zapłatę równowartości 2,500 euro na cele charytatywne. Odwołania skarżącego od wyroku nie przyniosły skutku.
Trybunał uznał, że skarżący był zaangażowany w publiczną debatę co do istotnej kwestii. Stąd Trybunał nie mógł zaakceptować poglądu sądów krajowych, że skarżący powinien był przedstawić dowody na potwierdzenie swoich zarzutów. Wymaganie spełnienia wyższego standardu niż należyta staranność nie było usprawiedliwione w świetle orzecznictwa Trybunału. Ponadto sądy krajowe nie ustaliły w sposób przekonujący społecznej potrzeby ochrony praw wydawcy gazety ponad prawo skarżącego do wolności wyrażania opinii oraz społeczne zainteresowanie promowaniem tej wolności. Przyczyny wskazane przez sądy nie mogą być uznane za wystarczające ani usprawiedliwiające ingerencję w prawa skarżącego do wolności wyrażania opinii (naruszenie Artykułu 10).
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz