Międzynarodowe uprowadzenie
dziecka: polskie sądy nie powinny były uznać niechęci matki do życia w Wielkiej
Brytanii jako podstawy odmowy wydania dziecka – sprawa K.J. przeciwko Polsce
(30813/14) – naruszenie Artykułu 8 (prawo do poszanowania życia prywatnego i
rodzinnego) Konwencji.
Sprawa dotyczyła skargi polskiego obywatela na wynik postępowania przed
polskimi sądami odnośnie wydania dziecka do Wielkiej Brytanii. Skarżący mieszka obecnie w Wielkiej Brytanii. To właśnie tam urodziło się jego dziecko i również tam było wychowywane przez pierwsze dwa lata
swojego życia. W lipcu 2012 roku matka dziecka, również polskiej narodowości, wyjechała wraz z dzieckiem na wakacje do Polski i nigdy nie wróciła do Wielkiej Brytanii.
W postępowaniu wytoczonym na podstawie Konwencji haskiej, polskie sądy oddaliły
wniosek skarżącego o wydanie jego córki.
Trybunał uznał w szczególności, że matka dziecka, zamiast wykazania
jakiegokolwiek ryzyka grożącego jej córce w razie powrotu do Wielkiej Brytanii,
oparła się jedynie na rozpadzie ich małżeństwa i jej strachu, że dziecko nie
będzie mogło opuścić Wielkiej Brytanii. Polskie sądy, mimo wszystko, uznały
argumentację skarżącej za wystarczająco przekonującą, żeby stwierdzić, że
niezależnie od tego czy z czy bez matki, powrót dziecka do jej normalnego
środowiska w Wielkiej Brytanii postawiłoby je w sytuacji nie do zaakceptowania.
Trybunał wskazał, że ocena przyjęta przez polskie sądy była błędna. Po
pierwsze, nie było żadnej obiektywnej przeszkody dla powrotu matki dziecka do
Wielkiej Brytanii. Po drugie, oceniając, że powrót dziecka do Wielkiej Brytanii
wraz z matką nie miałby pozytywnego wpływu na rozwój dziecka, sądy nie wzięły
pod uwagę wniosków wynikających z opinii biegłych psychologów, z których
wynikało, że dziecko łatwo się adaptuje oraz było w dobrej kondycji fizycznej i
psychicznej, a także emocjonalnie związane z obojgiem rodziców, jak i miało
pozytywny stosunek zarówno do Polski jak i Wielkiej Brytanii.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz