Tydzień 11 - Novruk i inni przeciwko Rosji

Problem systemowy w Rosji: dyskryminacyjne ustawodawstwo przeciwko cudzoziemcom zakażonym HIV odnośnie ich prawa wjazdu i pobytu – sprawa Novruk i inni przeciwko Rosji (31039/11, 48511/11, 76810/12, 14618/13 and 13817/14) – naruszenie Artykułu 14 (zakaz dyskryminacji) w związku z Artykułem 8 (prawo do poszanowania życia prywatnego i rodzinnego) oraz brak naruszenia Artykułu 34 (prawo do skargi indywidualnej) Konwencji.

Sprawa dotyczyła prawa do wjazdu oraz pobytu w Rosji cudzoziemców zakażonych HIV. Trybunał powtórzył, że Konwencja nie gwarantuje prawa do osiedlenia się w konkretnym kraju. Państwo ma jednak obowiązek stosowania polityki imigracyjnej w sposób zgodny z prawami człowieka obywatela obcego państwa, w szczególności z prawem do poszanowania życia prywatnego i rodzinnego oraz prawem nie bycia dyskryminowanym. Trybunał zauważył, że celem ustawodawstwa rosyjskiego było powstrzymanie zakażenia HIV i stało się powodem w niniejszej sprawie do odmowy skarżącym wjazdu i pobytu w Rosji. Powyższe założenie opierało się jednak na bezzasadnym założeniu, że skarżący będą się zachowywać w niebezpieczny sposób. Władze rosyjskie nie zastosowały zatem indywidualnego podejścia w niniejszej sprawie. Biorąc pod uwagę przyjęty na arenie europejskiej i międzynarodowej konsensus dotyczący zakazu jakichkolwiek ograniczeń wjazdu czy pobytu ludzi zakażonych HIV, którzy stanowią szczególnie narażoną grupę, Rosja nie podała przekonujących przyczyn ani obiektywnego uzasadnienia na zastosowanie zróżnicowanego traktowania z uwagi na przyczyny zdrowotne. Skarżący byli zatem ofiarami dyskryminacji z uwagi na ich status zdrowotny. Trybunał wskazał również, że obarczone wadami ustawodawstwo, które było podstawą postępowania w sprawie skarżących, rodzi problem systemowy, który może doprowadzić do powtarzających się skarg tego samego typu przed Trybunałem. Biorąc jednak pod uwagę, że omawiane ustawodawstwo było aktualnie przedmiotem zmian legislacyjnych w Rosji, Trybunał zdecydował na obecnym etapie nie formułować żadnych środków generalnych w celu odpowiedniego wykonania tego wyroku.