N.H. i Inni p. Francji

Nieludzkie i poniżające warunki życiowe dla bezdomnych szukających azylu bez środków do życia : naruszenie Konwencji – wyrok ETPC z 2.7.2020 r. w sprawie N.H. i Inni p. Francji (skargi nr 28820/13, 75547/13 oraz 13114/15); jednomyślnie:

Naruszenie Artykułu 3 (zakaz tortur, nieludzkiego i poniżającego traktowania) Konwencji w stosunku do trzech skarżących N.H. (nr 28820/13), K.T. (nr 75547/13) i A.J. (nr 13114/15),

Brak naruszenia Artykułu 3 w stosunku do skarżącego S.G. (nr 75547/13).

Skargi dotyczyły pięciu osób szukających azylu, samotnych mężczyzn, żyjących we Francji. Skarżyli się, że nie mogli otrzymać wsparcia materialnego i finansowego, do którego byli uprawnieni zgodnie z francuskim prawem oraz że zostali zmuszeni do spania w nieludzkich i poniżających warunkach przez kilka miesięcy. Trybunał zauważył, że skarżący N.H. mieszkał na ulicy bez żadnych środków (podobnie było w przypadku K.T. i A.J., którzy jako jedyni otrzymywali zasiłek odpowiednio przez 185 i 133 dni). Dodatkowo przed zarejestrowaniem się jako osoby ubiegające się o azyl N.H., K.T. i A.J. byli zmuszeni do życia przez pewien czas bez żadnego zarejestrowanego statusu. Francuskie władze nie wypełniły swoich obowiązków wynikających z prawa krajowego. Zostały uznane za odpowiedzialne za warunki, w których żyli skarżący przez wiele miesięcy: spanie pod gołym niebem bez dostępu do sanitariatów, brak środków do życia oraz ciągły strach przed atakiem i rabunkiem. Skarżący byli więc ofiarami poniżającego traktowania – okazania braku szacunku dla ich godności. Trybunał uznał, że takie warunki życiowe wraz z brakiem odpowiedniej odpowiedzi francuskich władz i faktem, że sądy krajowe systematycznie sprzeciwiały się temu, że właściwe organy nie posiadały środków w świetle ich statusu jako samotnych młodych mężczyzn, przekroczyły próg dolegliwości wynikający z celów art. 3 Konwencji. Trzej skarżący N.H., K.T. i A.J. z uwagi na zaniechanie francuskich władz znaleźli się w sytuacji niezgodnej z art. 3 Konwencji.