M.K. i Inni p. Polsce

Wydalenie przez Polskę Czeczenów na Białoruś bez rozpoznania wniosków o udzielenie ochrony międzynarodowej naruszyło Konwencję – wyrok ETPC z 23.7.2020 r. w sprawie M.K. i Inni p. Polsce (skargi nr 40503/17, 42902/17 oraz 43643/17)

Sprawa dotyczyła powtarzających się odmów polskiej Straży Granicznej na granicy z Białorusią przyjęcia skarżących przybyłych z Czeczenii, którzy zwrócili się o udzielenie ochrony międzynarodowej.

Jednomyślnie:

Naruszenie art. 3 (zakaz tortur oraz nieludzkiego lub poniżającego traktowania) Konwencji.

Naruszenie art. 4 Protokołu Nr 4 (zakaz zbiorowych wydaleń cudzoziemców) do Konwencji.

Naruszenie art. 13 (prawo do skutecznego środka odwoławczego) Konwencji w zw. z art. 3 i art. 4 Protokołu Nr 4 do Konwencji.

Naruszenie art. 34 (prawo do skargi indywidualnej) Konwencji.

Trybunał wskazał, że skarżący wielokrotnie próbowali przekroczyć granicę polsko-białoruską w Terespolu i nie było w tym zakresie żadnych wątpliwości mimo przeciwnych twierdzeń polskich władz i chcieli uzyskać ochronę międzynarodową. Tymczasem Straż Graniczna ciągle zawracała ich na Białoruś bez odpowiedniego rozpoznania ich wniosków. Dodatkowo rząd zignorował środki tymczasowe wydane przez Trybunał celem zapobieżenia wydalenia cudzoziemców, którzy wskazywali, że istniało poważne ryzyko deportowania do kraju, w którym groziłoby im niebezpieczeństwo i traktowanie niezgodne z Konwencją. Polska wykazała trwałą praktykę zawracania ludzi na Białoruś w takich okolicznościach – taka polityka doprowadziła do zbiorowego wydalania cudzoziemców. Biorąc pod uwagę odmowę władz wykonania środków tymczasowych Trybunału, Polska również nie wykonała swoich obowiązków wynikających z Konwencji.