Aresztowanie osoby starającej się o azyl na granicy belgijskiej nie
naruszyło jej prawa do wolności I bezpieczeństwa osobistego – wyrok ETPC z
4.4.2017 r. w sprawie Thimothawes
przeciwko Belgii (39061/11); 5 głosami do 2: brak naruszenia Artykułu 5 (prawo
do wolności i bezpieczeństwa osobistego) Konwencji.
Sprawa dotyczyła przetrzymania
Egipcjanina starającego się o azyl na granicy belgijskiej. Trybunał uznał w
szczególności, że środek polegający na pozbawieniu wolności osoby musi być
przewidziany przez prawo. Tam gdzie istnieją
przepisy prawne mające źródło w prawie międzynarodowym, tylko sądy krajowe, z
wyjątkiem arbitralnej i nierozsądnej wykładni, są uprawnione do interpretowania
prawa krajowego zgodnie z ponadnarodowymi przepisami w sprawie. Trybunał zbadał
szczegółowo zgodność skutków tej wykładni z Konwencją. W niniejszej sprawie,
analiza zgodności z prawem pozbawienia wolności zastosowanego nakazem sądu
belgijskiego uwzględniła orzecznictwo Trybunału. Dodatkowo, problem zdrowia
psychicznego skarżącego nie był, sam w sobie, wystarczający do uznania, że jego
pozbawienie wolności było arbitralne. W końcu, ocena faktów w sprawie
przemawiała za uznaniem, że okres pozbawienia wolności nie był nierozsądnie
długi.
W sprawie sędzia Lemmens zgłosił
zbieżną opinię, a sędziowie Karakaş i Turković zdanie odrębne. W ocenie tych dwóch ostatnich, sądy krajowe nie
przeprowadziły żadnego badania wrażliwości skarżącego ani stanu jego zdrowia. W
konsekwencji, nie zbadano czy stan zdrowia skarżącego odpowiadał jego
pozbawieniu wolności ani czy mniej uciążliwe środki nie byłyby w tej sytuacji
bardziej wskazane. Wręcz przeciwnie, areszt był przedłużany bez analizowania
podstaw przedłużenia. Stąd w ich ocenie, areszt był arbitralny i pociągał za
sobą naruszenie Artykułu 5 § 1 Konwencji.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz