Podatki i opłaty nakładane przez niemieckie kościoły nie naruszają wolności religijnej - wyrok ETPC z 6.4.2017 r. w sprawie Klein i Inni przeciwko Niemcom (10138/11, 16687/11, 25359/11 and 28919/11); jednomyślnie: większość skarg w sprawie naruszenia Artykułu 9 (wolność wyznania) , Artykułu 8 (prawo do poszanowania życia prywatnego i rodzinnego) i Artykułu 12 (prawo do zawarcia związku małżeńskiego) w związku z Artykułem 14 (zakaz dyskryminacji) Konwencji była niedopuszczalna.
Zgodnie z niemieckim prawem, niektóre kościoły oraz społeczności religijne są upoważnione do nakładania podatków kościelnych oraz opłat na swoich członków. Pięciu skarżących zarzucało że podatki czy opłaty były obliczone i nałożone na podstawie ich wspólnych (to jest skarżącego i małżonka) dochodów naruszyły ich wolność wyznania. W szczególności skarżyli się na obowiązek zapłaty podatku za ich małżonków podczas gdy nie byli oni członkami kościoła; na wymaganie finansowego wsparcia ich małżonków do opłacenia ich własnej specjalnej kościelnej opłaty; uzależnienie od ich małżonków w imię wolności wyznania; zobowiązanie ich do zapłaty niesprawiedliwie wysokich kościelnych podatków obliczonych również na podstawie dochodów ich małżonków.
W ocenie Trybunału większość skarg była niedopuszczalna z uwagi na to, że podatki były nałożone nie przez państwo, ale przez kościoły skarżących, które mieli prawo opuścić zgodnie z niemieckim prawem. Nakładanie podatków, opłat w większości przypadków stanowiło autonomiczną działalność kościoła, którego nie można przypisać do zakresu działań niemieckiego państwa.
Mimo to, w jednej sprawie państwo było włączone w nałożenie specjalnej kościelnej opłaty na skarżącego, który nie był członkiem kościoła. Chodziło o sytuację, w której opłata nałożona na żonę skarżącego została potrącona ze zwrotu jej podatku - poddając w ten sposób żonę skarżącego finansowemu zobowiązaniu wobec kościoła. Pomimo tego, do potrącenia doszło z uwagi na to, że małżonkowie zdecydowali się rozliczać wspólnie z podatku, a można było tego uniknąć poprzez wcześniejsze złożenie zawiadomienia rozliczeniowego. W tych okolicznościach potrącenie było proporcjonalnym sposobem w jaki państwo starało się zracjonalizować zdolność podatkową pary i dlatego nie doszło do naruszenia Konwencji.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz