Nieustalenie w postępowaniu karnym winnych śmierci ofiar trzęsienia ziemi narusza aspekt proceduralny Artykułu 2 – sprawa Özel i inni przeciwko Turcji (14350/05. 15245/05 i 16051/05) – naruszenie Artykułu 2 (prawo do życia) Konwencji.
Członkowie rodzin skarżących zostali zabici w wyniku zawalenia się ich domów na skutek siły trzęsienia ziemi, które dotknęło ich regionu w Turcji w sierpniu 1999 roku i spowodowało wiele przypadków śmiertelnych. Skarżący wskazywali na fakt, że wydawano pozwolenia dla deweloperów na budowę pięciu zawalonych piętrowych budynków w regionie podatnym na trzęsienia ziemi podobnie jak niesprawdzenie przez władze lokalne czy postawione budynki odpowiadały regulacjom planowania przestrzennego. Trybunał wskazywał już w poprzednich sprawach, że państwo ponosi odpowiedzialność za skutki śmiertelne katastrof naturalnych (zob. Budayeva i inni przeciwko Rosji nr 15339/02, 21166/02, 20058/02, 11673/02 i 15343/02 - osunięcia błotne skutkujące śmiercią wielu osób lub Murillo Saldias i inni przeciwko Hiszpanii (dec.), nr 76973/01 – powódź skutkująca śmiercią wielu osób). W niniejszej sprawie wartym uwagi jest odnotowanie, iż jest to pierwszy przypadek, w którym Trybunał wypowiada się na temat zastosowania Artykułu 2 do utraty życia wynikającej z trzęsienia ziemi. Trybunał potwierdził, że władze państwowe nie mają żadnej kontroli nad wystąpieniem trzęsienia ziemi. Mimo to, w regionach podatnych na trzęsienia ziemi Artykuł 2 wymaga od władz wprowadzenia środków prewencyjnych, które miałyby na celu zredukowanie poziomu katastrofy spowodowanej przez trzęsienie ziemi oraz wzmocnienia działań po katastrofie. Planowanie i kontrole budowlane w regionie ryzyka sejsmicznego były koniecznymi działaniami prewencyjnymi. Trybunał zauważył, że sądy krajowe w sprawach skarżących uznały, iż budynki, które się zawaliły zostały zbudowane sprzecznie z regulacjami odnośnie planowania i bezpieczeństwa, których celem było zapobieganie znanemu ryzyku w tym regionie. Ponadto, władze zaniechały kontroli przestrzegania tych przepisów. Trybunał nie był stwierdzić naruszenia materialnej części Artykułu 2 z uwagi na niedopuszczalność skargi w tym zakresie. Jednakże uznał, ze doszło do naruszenia jego proceduralnej części z uwagi na błędy postepowania karnego wszczętego przeciwko deweloperom i wykonawcom budynków.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz