Ograniczenia wolności wyrażania opinii nałożone na uprzednich liderów organizacji baskijskich separatystów (ETA) w czasie warunkowego zwolnienia z odbywania kary były usprawiedliwione – sprawa Bidart przeciwko Francji (52363/11) – brak naruszenia Artykułu 10 (wolność wyrażania opinii) Konwencji.
Skarżący został skazany w 1988 roku m.in. za konspirowanie w celu organizacji terrorystycznego zamachu, morderstwo w związku z działalnością terrorystyczną oraz rozbój z użyciem broni. W 2007 roku skarżący został warunkowo zwolniony z odbycia kary. W tym samym roku skarżący uczestniczył w pokojowej demonstracji przed więzieniem w Agen w celu poparcia baskijskich więźniów. W rezultacie sąd nałożył na niego dodatkowe obowiązki w postaci: powstrzymania się od rozpowszechniania jakichkolwiek prac związanych z przestępstwami, które popełnił oraz od wypowiadania się publicznie na temat tych przestępstw. W ocenie Trybunału nałożenie tego typu obowiązków jest ograniczeniem wolności wyrażania opinii. Środki zastosowane przez sądy były jednak ograniczone w czasie (do końca okresu próby) oraz w zakresie (dotyczyły tylko spraw związanych z popełnionymi przestępstwami). Skarżący mógł więc wciąż wyrażać swoje poglądy na temat spraw Basków, jak długo nie wspominał o swoich przestępstwach. Zdaniem Trybunału nie można ignorować kontekstu, w jakim ograniczenia zostały nałożone na skarżącego, a mianowicie wcześniejszym zwolnieniem znanej osoby z organizacji terrorystycznej, która została skazana na dożywocie za przestępstwa związane z terroryzmem oraz że jego zwolnienie nie znalazło społecznej aprobaty. Z tych powodów, powyższe ograniczenia nie przekroczyły dozwolonego marginesu oceny.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz