Artykuł 17 Konwencji: użycie artystycznego wyrazu jako środka szerzenia antysemityzmu – Sprawa M’Bala M’Bala przeciwko Francji (25239/13) – decyzja o niedopuszczalności.
Skarżący jest znanym komikiem. Został skazany i ukarany grzywną za obrażanie społeczności żydowskiej w czasie publicznego wystąpienia, w czasie którego używał antysemickich anegdot i gestów. Skarżący zarzucał naruszenie Artykułu 10. W odpowiedzi Rząd wnosił o zastosowanie Artykułu 17 i odrzucenie skargi, biorąc pod uwagę, iż zachowanie skarżącego było celowe i rasistowskie oraz że naruszył Artykuł 10 w sposób, który jest sprzeczny z podstawowymi wartościami wynikającymi z Konwencji. Trybunał uznał, iż skarżący nie mógł korzystać z ochrony Artykułu 10, w związku z czym jego skarga była niedopuszczalna, mimo że forma wyrazu artystycznego w postaci satyry, humoru czy prowokacyjnych wypowiedzi jest chroniona tym Artykułem. Mimo to, show skarżącego okazał się publicznym wyrażaniem nienawiści oraz antysemityzmu oraz pretekstem do zakwestionowania Holocaustu. Trybunał wziął w szczególności pod uwagę pojawienie się obok skarżącego na scenie skazanego negacjonisty oraz groteskowa scena przyznania mu nagrody. Przedstawienie w ten sposób ideologii, która jest sprzeczna z podstawowymi wartościami sprawiedliwości i pokoju, na których oparta jest Konwencja, nie może korzystać z ochrony Artykułu 10. Trybunał dodał, ze wykorzystanie publicznego wystąpienia jako środka do rozpowszechniania mowy nienawiści i antysemityzmu może być tak podstępne w swoim oddziaływaniu jak bezpośrednie formy nietolerancji. W tej sprawie Trybunał nie analizował sprawy od strony usprawiedliwienia państwa sankcjonowania zachowania skarżącego z punktu widzenia Artykułu 10 § 2 w związku z Artykułem 17, lecz bezpośrednio czy treść przedstawienia podlegała ochronie Artykułu 10. Oba podejścia są możliwe (patrz Lehideux i Isorni przeciwko Francji oraz Perinçek przeciwko Szwajcarii).
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz