M.K. i Inni przeciwko Francji

Niewykonanie przez państwo nakazów wydanych przez sędziego ds. pilnych spraw Sądu Administracyjnego w sprawie zapewnienia tymczasowego zakwaterowania pewnej liczbie osób bezdomnych i szczególnie bezbronnych stanowiło naruszenie art. 6 ust. 1 Konwencji – wyrok ETPC z 8.12.2022 r. w sprawie M.K. i Inni przeciwko Francji (skargi nr 34349/18, 34638/18 i 35047/18); jednogłośnie:

naruszenie art. 6 ust. 1 (prawo dostępu do sądu ) Europejskiej Konwencji Praw Człowieka.

Sprawa dotyczyła osób ubiegających się o azyl, które nie miały zakwaterowania w czasie postępowania, ponieważ nie zapewniono im dostępu do specjalistycznych ośrodków recepcyjnych lub tymczasowego zakwaterowania. Sędzia sądu administracyjnego ds. spraw pilnych, do którego się zwrócili, nakazał państwu znalezienie im tymczasowego zakwaterowania. Skarżący podnieśli zarzut, że pomimo nakazów uwzględnienia ich wniosków i postępowań wszczętych przez nich na poziomie krajowym w tym celu, państwo nie wykonało orzeczeń sądowych wydanych na ich korzyść. Zarzucili naruszenie Artykułu 6 ust. 1 Konwencji.

Trybunał uznał, że decyzja o przyznaniu lub odmowie przyznania tymczasowego zakwaterowania stanowiła prawo obywatelskie i orzekł, że zastosowanie ma artykuł 6 ust. 1 Konwencji. Trybunał zauważył, że Rząd, który utrzymywał, że obiekty recepcyjne w departamencie Haute-Garonne były przepełnione, zwłaszcza w lipcu 2018 r., oraz że nie było wystarczających środków na pokrycie kosztów zakwaterowania w hotelu, nie wykazał przed Trybunałem złożoności postępowania w celu wykonania nakazów na korzyść skarżących. Zauważył ponadto, że skarżący byli szczególnie sumienni w swoich staraniach o zapewnienie wykonania nakazów. Ponadto prefekt, który reprezentował państwo w departamencie, nie dostarczył wyjaśnień żądanych przez Sąd Administracyjny na administracyjnym etapie postępowania egzekucyjnego i nie odpowiedział na prośby skarżących, ani też nie wykonał przedmiotowych zarządzeń do czasu wskazania przez Trybunał środków tymczasowych. Dopiero wtedy skarżącym zapewniono zakwaterowanie. Trybunał, po zwróceniu uwagi na bierną postawę właściwych organów administracyjnych w zakresie wykonywania orzeczeń Sądu Administracyjnego, zwłaszcza w kontekście sporów dotyczących ochrony godności ludzkiej osób znajdujących się w szczególnie trudnej sytuacji, uznał, że doszło do naruszenia art. 6 ust. 1 Konwencji.