Fenech przeciwko Malcie

Warunki przetrzymywania podejrzanego w zamachu na dziennikarkę w związku z pandemią Covid-19 nie naruszyły Konwencji Europejskiej – wyrok ETPC z 1.3.2022 r. w sprawie Fenech przeciwko Malcie (skarga nr 19090/20)

Skarżący jest biznesmenem, który został aresztowany w listopadzie 2019 r. z uwagi na podejrzenie udziału w zabójstwie maltańskiej dziennikarki Daphne Caruany Galizii w październiku 2017 r. i od tego czasu przebywa w areszcie. Sprawa dotyczyła jego warunków przetrzymywania w zakładzie karnym w Corradino oraz tego, czy władze maltańskie podjęły odpowiednie środki w celu ochrony go przed zarażeniem Covid-19 podczas pobytu w więzieniu, w szczególności dlatego, że ma tylko jedną nerkę.

Jednogłośnie: brak naruszenia Artykułu 3 (zakaz nieludzkiego lub poniżającego traktowania) Europejskiej Konwencji Praw Człowieka w związku z aresztowaniem skarżącego w czasie, gdy był w izolacji.

Trybunał stwierdził w szczególności, że okres odseparowania skarżącego od innych osób – ze względu na pozytywny wynik testu na obecność kokainy – trwał nie dłużej niż 35 dni; w rezultacie nie doznał żadnych szkodliwych skutków psychicznych ani fizycznych, a zastosowane ograniczenia nie doprowadziły do ​​całkowitej izolacji sensorycznej. Uznał również jednogłośnie, że nie doszło do naruszenia Artykułu 3 Konwencji Europejskiej w odniesieniu do warunków przetrzymywania w dalszej części dormitorium. Nie było przeludnienia, a jeśli chodzi o inne ograniczenia, na które skarżył się pan Fenech, Trybunał uznał, że miały one miejsce w bardzo specyficznym kontekście, a mianowicie podczas zagrożenia zdrowia publicznego i zostały wprowadzone z ważnych powodów zdrowotnych. Co więcej, zostały one nałożone nie tylko na skarżącego, ale na całe społeczeństwo. Biorąc pod uwagę wyjątkowy i nieprzewidywalny kontekst związany z pandemią Covid-19, nie można uznać, że środki te, proporcjonalne i ograniczone w czasie, spowodowały u niego większe cierpienie lub trudności niż było to nieuniknione podczas przetrzymywania w pandemii.

Trybunał uznał również, że nie doszło do naruszenia Artykułu 3 w związku z obowiązkiem państwa do ochrony jego zdrowia i dobrego samopoczucia. Uznał, że władze wprowadziły odpowiednie środki i zachowały czujność w dostosowywaniu swoich protokołów do zmieniającej się sytuacji. Chociaż należy wprowadzić przepis umożliwiający oddzielenie więźniów najbardziej zagrożonych od innych, pan Fenech nie wykazał, że należy do kategorii najbardziej bezbronnych. Fakt, że dzielił dormitorium i korzystał z tych samych udogodnień medycznych, sanitarnych, cateringowych i innych z innymi osadzonymi niezakażonymi COVID-19, sam w sobie nie stanowił problemu na podstawie Artykułu 3.