Rosja musi odnieść się do systemowego transportu więźniów
jako że Trybunał stwierdza wiele naruszeń – wyrok ETPC z 9.4.2019 r. w sprawie Tomov i Inni przeciwko Rosji
(skargi nr 18255/10, 63058/10, 10270/11, 73227/11, 56201/13, and 41234/16)
Sprawa dotyczyła
skarg wniesionych przez siedmiu Rosjan na warunki w jakich byli transportowani
między jednostkami penitencjarnymi.
Jednomyślnie:
Naruszenie Artykułu 3 (zakaz nieludzkiego lub poniżającego
traktowania)
Konwencji w zakresie warunków transportu sześciu skarżących, wyłączając jednego
znajdującego się w areszcie;
Naruszenie Artykułu 13 (prawo do skutecznego środka
odwoławczego) w związku z Artykułem 3 w zakresie skargi trzech skarżącego na
brak skutecznego środka odwoławczego w prawie krajowym pozwalającego
zakwestionować warunki transportu;
Naruszenie
Artykułu 6 ust. 1 (prawo do rzetelnego procesu sądowego) w zakresie jednego skarżącego, któremu nie dano szansy zaprezentowania
swojego powództwa o zadośćuczynienie za nieodpowiednie warunki.
Trybunał stwierdził również jednomyślnie, że Rosja nie wypełniła swoich
obowiązków zgodnie z Artykułem 38 (udzielanie wszelkich możliwych ułatwień
dla rozpoznania sprawy) z uwagi na odmowę na dostarczenie wymaganych przez
Trybunał regulacji (w skardze nr 18255/10).
Trybunał stwierdził,
że naruszenia głównie wywodziły się z trzymania się władz nieaktualnych
standardów w zakresie transportu więźniów, co oznaczało w szczególności, że
niektórzy osadzeni byli transportowani w solidnych metalowych kabinach w
więziennych furgonetkach, podczas gdy inni podróżowali nocnymi pociągami w
przedziałach bez odpowiedniej ilości miejsc noclegowych.
Zgodnie z Artykułem 46 (wykonanie) Trybunał wymienił
środki do ulepszenia tego, co stanowi aktualny problem systemowy, dając Rosji 18
miesięcy od daty uprawomocnienia się wyroku na ustanowienie skutecznego środka
odwoławczego mającego zapobiegać podobnym naruszeniom w przyszłości.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz