Odrzucenie apelacji więźnia z uwagi na niedostarczenie jej odpisu skutkowało pozbawieniem go prawa do sądu odwoławczego - wyrok ETPC z 11.10.2018 r. w sprawie Parol przeciwko Polsce (skarga nr 65379/13); jednomyślnie: naruszenie Artykułu 6 ust. 1 (dostęp do sądu) Konwencji.
Skarżący, osadzony w zakładzie karny, złożył apelację od wyroku sądu pierwszej instancji. Został wezwany do złożenia odpisu apelacji. Ponieważ przebywał w zakładzie karnym i nie miał dostępu do akt nie był w stanie przedstawić odpisu. Sporządził więc z pamięci ręcznie kopię apelacji. Jego apelacja została ostatecznie z uwagi na nieuzupełnienie braków formalnych apelacji w wyznaczonym terminie: kopia apelacji nie była identyczna ze złożoną apelacją.
Trybunał zauważył, że skarżący, osadzony w zakładzie karnym i niereprezentowany przez adwokata, nie został pouczony przez sąd o obowiązku złożenia apelacji w dwóch kopiach. Dodatkowo, Trybunał stwierdził, że skarżący podjął działania zmierzające do wypełnienia swojego obowiązku zgodnie z wezwaniem sądu. Nie mając kopii apelacji zwrócił się na podstawie art. 9 k.p.c. do sądu o sporządzenie kopii na swój koszt i dołączenie jej do akt sprawy. Powyższy wniosek nie został rozpoznany. Dopiero wówczas sporządził kopię apelacji, która nie mogła być identyczna - skarżący odtwarzał ją z pamięci. W związku z tym Trybunał doszedł do wniosku, że sądy krajowe nie wypełniły swojego obowiązku zapewnienia skarżącemu dostępu do sądu odwoławczego, czym naruszono art. 6 ust. 1 Konwencji.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz