Tydzień 51 - Szafrański przeciwko Polsce

Zapewnienie prywatności więźniom, gdy korzystają z urządzeń sanitarnych usytuowanych w ich celi – sprawa Szafrański przeciwko Polsce (17249/12) – naruszenie Artykułu 8 (prawo do poszanowania życia prywatnego) Konwencji.

Skarżący, więzień, skarżył się, że toalety w wielu różnych celach, gdzie odbywał karę pozbawienia wolności, były urządzone w sposób narażający go na poniżające traktowanie i prowadziły do braku poszanowania intymności, łamiąc postanowienia artykułu 3 (zakaz poniżającego traktowania) i 8 Konwencji. Jak ustalono w postępowaniu sądowym toalety w celach były usytuowane w rogu wieloosobowej celi blisko wejścia oraz były oddzielone od reszty celi przegrodą wysokości 1,2 m. Nie było drzwi wejściowych do toalety.

Trybunał uznał, ze nie doszło do naruszenia Artykułu 3 w okolicznościach niniejszej sprawy. Przypomniał, że w niektórych sprawach uznał, iż brak prywatności w używaniu urządzeń sanitarnych w celi więziennej narusza Artykuł 3 Konwencji, ale tylko jeśli towarzyszą temu inne okoliczności obciążające jak brak ogrzewania, naturalnego światła, wentylacji czy odpowiedniego metrażu (zob. Peers przeciwko Grecji, nr 28524/95, § 73, ECHR 2001-III oraz Canali przeciwko Francji, nr 40119/09, §§ 52-53, 25 kwietnia 2013). Takich okoliczności nie było w sprawie.

Wyrok jest godzien odnotowania z uwagi na to, że Trybunał po raz pierwszy stwierdził naruszenie Artykułu 8 Konwencji nie zważając na brak jakichkolwiek innych wyżej wymienionych okoliczności obciążających. Zdaniem Trybunału, sam fakt braku zapewnienia przez władze więzienne minimum dozy intymności w czasie używania toalety w celi w obecności innych współwięźniów naruszył jego prawo do poszanowania jego życia prywatnego. W ocenie Trybunału, „władze krajowe mają pozytywny obowiązek zapewnienia dostępu do urządzeń sanitarnych, które są oddzielone od reszty celi w sposób zapewniający minimum prywatności współwięźniom”. Trybunał powołał się na stanowisko Europejskiego Komitetu Zapobiegania Torturom oraz Nieludzkiego i Poniżającego Traktowania i Karania, zgodnie z którym urządzenia sanitarne, które są częściowo oddzielone od reszty celi, są nie do zaakceptowania w celi zajmowanej przez więcej niż jednego osadzonego (CPT/Inf (2012) 13, § 78). Trybunał położył również nacisk na fakt, iż skarżący musiał znosić brak prywatności przez znaczący okres czasu (między 31 marca 2010 a 6 grudnia 2011).