Bouras przeciwko Francji

Użycie siły zbrojnej przez żandarma przeciwko więźniowi, który zaatakował swojego kolegę podczas przenoszenia z więzienia do sądu: brak naruszenia art. 2 Konwencji – wyrok ETPC z 19.5.2022 r. w sprawie Bouras przeciwko Francji (skarga nr 31754/18); jednogłośnie:

nie doszło do naruszenia Artykułu 2 (prawo do życia) Europejskiej Konwencji Praw Człowieka.

Sprawa dotyczyła skargi, w części merytorycznej Artykułu 2 Konwencji, dotyczącej użycia broni przez żandarma, w wyniku której zginął więzień, który zaatakował innego żandarma w pojeździe przewożącym go z więzienia w Strasburgu do sądu w Colmar.

Podobnie jak sądy krajowe – których orzeczenia, jak zauważył Trybunał, zawierały szczególnie wyczerpujące uzasadnienie – Trybunał stwierdził, że żandarm działał w szczerym przekonaniu, że życie jego kolegi jest zagrożone i szczerze wierzył, że konieczne jest użycie broni. Dochodzenie nie wzbudziło żadnych wątpliwości co do autentyczności i uczciwości tego przekonania. Trybunał zauważył, że decyzję o użyciu broni poprzedziły ostrzeżenia ustne i inne nieudane próby powstrzymania ataku. Niebezpieczeństwo dla żandarmów zostało potwierdzone przez sądowy raport balistyczny, którego wnioski zostały zatwierdzone przez Wydział Śledczy Sądu Apelacyjnego. Stwierdzając, że w dochodzeniu administracyjnym prowadzonym przez wydział spraw wewnętrznych żandarmerii krajowej nie stwierdzono naruszenia przepisów, Trybunał stwierdził również, że przekazanie nie może być uznane za nieprzygotowane lecz zarządzane w sposób minimalizujący jakiekolwiek ryzyko dla życia więźnia lub życia żandarmów. W tych okolicznościach Trybunał stwierdził, że decyzja żandarma o użyciu broni palnej może być uznana za uzasadnioną i absolutnie niezbędną „w obronie jakiejkolwiek osoby przed bezprawną przemocą” w rozumieniu art. 2 ust. 2 lit. a Konwencji.