Ulusoy przeciwko Turcji

Brak skutecznego śledztwa w sprawie zarzutów błędu medycznego dotyczącego noworodka cierpiącego na trwałe inwalidztwo – wyrok ETPC z 25.6.2019 r. w sprawie Ulusoy przeciwko Turcji (skarga nr 54969/09); jednomyślnie:

Naruszenie proceduralnego aspektu Artykułu 8 (prawo do poszanowania życia prywatnego) Konwencji oraz brak naruszenia materialnego aspektu Artykułu 8.

W tej sprawie pani i pan Ulusoy przypisali trwałą i nieodwracalną niepełnosprawność ich syna błędowi medycznemu w fazie przed i porodowej ciąży pani Ulusoy. Skarżyli się również na brak skutecznego śledztwa w sprawie ich zarzutów.

Trybunał uznał, że zarzuty pod art. 8, który dotyczy kwestii związanych z ochroną psychicznej i fizycznej integralności jednostek w kontekście przepisów o pomocy medycznej.

W zakresie procesowego aspektu (śledztwo w sprawie zarzutów medycznego zaniedbania), Trybunał stwierdził, że żadna władza nie była w stanie udzielić spójnej i naukowo uzasadnionej odpowiedzi na zarzuty skarżących czy też ocenić możliwą odpowiedzialność lekarzy z pełną wiedzą o faktach.

W zakresie materialnego aspektu (ochrona psychicznej i fizycznej integralności jednostek w kontekście pomocy medycznej), Trybunał zauważył, że zarzuty skarżących szeroko odnosiły się do błędnej oceny zagrożeń prenatalnych w toku porodu. Trybunał stwierdził więc, że sprawa początkowo dotyczyła zarzutów zwykłych błędów medycznych oraz zaniedbań. W związku z tym, powtarzając swoje ustalenie ze sprawy Lopes de Sousa Fernandes przeciwko Portugalii, Trybunał podkreślił, że materialne obowiązki pozytywne Turcji wiązały się ze skutecznym wprowadzeniem i wyegzekwowaniem ram prawnych zdolnych do zapewnienia ochrony pacjentom. Następnie zauważył, że obowiązujące w tamtym czasie ramy prawne nie mogły same w doprowadzić do naruszenia po stronie państwa.