System prawa karnego w
Rumunii nie pozwolił na skuteczne śledztwo oraz ukaranie winnych
zgwałcenia 14-letniej dziewczynki z upośledzeniem umysłowym –
Sprawa I.C.
przeciwko Rumunii (36934/08) – naruszenie Artykułu 3 (zakaz
nieludzkiego lub poniżającego traktowania) Konwencji.
Sprawa
dotyczyła skargi na nieskuteczność śledztwa w sprawie zarzutów
14-letniej dziewczyny dotyczących zgwałcenia. Trybunał uznał, że
rumuńskie władze położyły niewłaściwy nacisk na brak dowodów,
że skarżąca nie stawiła odpowiedniego oporu w czasie zdarzenia,
opierając swoje wnioski tylko na zeznaniach złożonych przez
podejrzanych, w których zgodnie wskazali, że dziewczynka wyraziła
zgodę na stosunek seksualny, a także na fakcie, że ciało
skarżącej nie nosiło żadnych znamion przemocy. Ponadto, ani
prokuratorzy, ani sędziowie nie wzięli pod uwagę szczególnie
delikatnego kontekstu, nie biorąc pod uwagę wieku skarżącej, jej
lekkiej niepełnosprawności umysłowej, a także faktu, że w
zgwałcenie przez trzech mężczyzn miało miejsce w nocy w zimną
pogodę – wszystkie czynniki, które podkreślały jej bezbronność.
Szczególna uwaga powinna być poświęcona analizie ważności zgody
skarżącej na stosunek seksualny w świetle jej lekkiego
upośledzenia umysłowego. W tym kontekście, natura wykorzystania
seksualnego na szkodę skarżącej była tego typu, że istnienie
użytecznego systemu wykrywania przestępstw oraz zawiadamiania było
kluczowe dla sprawnego zastosowania odpowiednich przepisów
postępowania karnego oraz dania ofierze dostępu do odpowiednich
środków.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz