Tydzień 21 - Avotiņš przeciwko Łotwie

Domniemanie równej ochrony nie zostało obalone, ponieważ prawa podstawowe były wystarczająco chronione – sprawa Avotiņš przeciwko Łotwie (17502/07) – wyrok Wielkiej Izby – brak naruszenia Artykułu 6 § 1 (prawo do rzetelnego procesu sądowego) Konwencji.

Sprawa dotyczyła wyroku wydanego przez sąd cypryjski nakazującemu skarżącemu zapłatę długu, wynikającego z umowy zawartej z cypryjską spółką oraz nakazu wydanego przez łotewskie sądy w celu wykonania wyroku cypryjskiego na Łotwie.

Trybunał powtórzył, że stosując prawo Unii Europejskiej, Umawiające się Strony pozostały związane obowiązkami, na które się zgodziły przystępując do Europejskiej Konwencji Praw Człowieka. Te obowiązki były oceniane w świetle domniemania równej ochrony ustanowionej przez Trybunał w wyroku Bosphorus oraz rozwinięte w wyroku Michaud. Trybunał uznał w szczególności, że do skarżącego należało, po tym jak dowiedział się o wyroku wydanym na Cyprze,

żeby dowiedzieć się również o dostępnych środkach jego zaskarżenia na Cyprze. Trybunał uznał, że skarżący powinien był być świadomy skutków prawnych oświadczenia o uznaniu długu, które podpisał. Ten czyn, zgodnie z cypryjskim prawem, dotyczył sumy pieniędzy, które pożyczył od cypryjskiej spółki, oraz zawierał klauzulę o przekazaniu jurysdykcji cypryjskim sądom. W związku z tym, skarżący powinien był się upewnić, że zna sposób w jaki możliwy proces będzie prowadzony przed sądami cypryjskimi. W wyniku braku działania oraz braku staranności, skarżący przyczynił się w znacznym stopniu do sytuacji, na którą się skarżył przed Trybunałem i której mógł zapobiec. Trybunał nie uznał aby ochrona podstawowych praw była w jakikolwiek sposób niepełna by obalić domniemanie równej ochrony.