Brak elastyczności
rosyjskiego prawa rodzinnego: całkowite i automatyczne wyłączenie
niebiologicznego ojca z życia dziecka po zaprzeczeniu jego ojcostwa – sprawa Nazarenko przeciwko Rosji – naruszenie Artykułu 8 (prawo do poszanowania
życia prywatnego i rodzinnego) Konwencji.
Trybunał wskazał na naruszenia gruzińskich
sądów przy dokonywaniu oceny biegłego i innych dowodów w sprawie. W
szczególności, przy ustalaniu co byłoby w najlepszym interesie chłopca, sądy
nie odniosły się do raportów pracowników opieki społecznej i psychologa, z
których wynikało, ze chłopiec cierpiał z powodu braku kontaktu z obojgiem
rodziców oraz że sytuacja była trudna do zrozumienia. W istocie wątpliwym jest
czy trzymanie chłopca, które spędził pierwsze 6 lat swojego życia na Ukranie w
Gruzji pod opieką rodziny ojca, która nie miała żadnych praw do opieki nad nim
i bez kontaktu z rodzicami, leży w jego najlepszym interesie.
Sprawa dotyczy wyłączenia pana Nazarenki z
życia swojej córki po tym jak ujawniono że nie był jej biologicznym ojcem i
zaprzeczono jego ojcostwu.
Trybunał uznał w szczególności, że władze nie
zapewniły możliwości utrzymania więzów rodzinnych między panem Nazarenką i
dzieckiem, pomimo ich bardzo bliskiej relacji emocjonalnej przez wiele lat i
przekonania, że są ojcem i córką. Całkowite i automatyczne wyłączenie pana
Nazarenki z życia dziecka po zaprzeczeniu jego ojcostwa bez rozważenia
najlepszego interesu dziecka, wykazało nieelastyczność prawa krajowego, które
zapewniało, że jedynie krewni mogą utrzymywać kontakt i prowadziło do braku
poszanowania jego prawa do życia rodzinnego. Istotnie, Trybunał uznał że
państwa powinny rozpoznawać indywidualnie, czy w najlepszym interesie dziecka
leży utrzymanie kontaktu z daną osobą, niezależnie od tego czy jest związana z
nim biologicznie czy nie.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz