Ramazan Demir p. Turcji

Odmowa zezwolenia osadzonemu skonsultowania stron dotyczących prawa w Internecie (takich jak strona Trybunału Praw Człowieka) była nieuzasadniona – wyrok ETPC z 9.02.2021 r. w sprawie Ramazan Demir p. Turcji (skarga nr  68550/17); jednomyślnie:

Naruszenie art. 10 (wolność wypowiedzi: wolność otrzymywania informacji i idei) Konwencji.

Sprawa dotyczyła odmowy przez władze zakładu karnego uwzględnienia wniosku osadzonego o dostęp do pewnych stron internetowych w toku tymczasowego aresztowania w zakładzie karnym w Silivri w 2016 r. Pan Demir, adwokat, wnioskował o dostęp do stron internetowych Europejskiego Trybunału Praw Człowieka, Trybunału Konstytucyjnego oraz Oficjalnej Gazety w celu przygotowania swojej obrony i sprawdzenia spraw swoich klientów.

Trybunał uznał, że ponieważ dostęp osadzonych do pewnych stron zawierających informację prawną został przyznany prawem tureckim dla celów ćwiczeń i resocjalizacji, ograniczenie panu Demirowi dostępu do powyższych stron, które zawierały informację prawną, która mogła mieć znaczenie dla rozwoju skarżącego i resocjalizacji w kontekście jego zawodu i zainteresowań, stanowiła ingerencję w jego prawo do otrzymywania informacji. Zauważył w związku z tym, że sądy krajowe nie wskazały wystarczającego uzasadnienia, dlaczego dostęp skarżącego do stron internetowych ETPC, TK czy Oficjalnej Gazety nie mógł być postrzegany jako typowy dla jego ćwiczeń i resocjalizacji, do których skarżący byli uprawnieni zgodnie z prawem krajowym ani czy i dlaczego skarżący powinien być postrzegany jako więzień należący do szczególnie niebezpiecznych czy należących do nielegalnej organizacji – dla tej kategorii bowiem Internet mógł być ograniczony. Dodatkowo, ani władze więzienne ani rząd nie wyjaśniły dlaczego kwestionowany środek był konieczny w niniejszej sprawie mając na celu uzasadniony cel utrzymania porządku i bezpieczeństwa w więzieniu oraz zapobieganie przestępstwom. Dlatego ingerencja nie była konieczna w demokratycznym społeczeństwie.