Rooman przeciwko Belgii

Leczenie psychiatryczne zapewnione osobie pozbawionej wolności od 2004 r. – wyrok ETPC z 31.1.2019 r. w sprawie Rooman przeciwko Belgii (Wielka Izba) (skarga nr 18052/11); 16 głosami do 1, że od 2004 r. do sierpnia 2017 r. doszło do naruszenia Artykułu 3 (zakaz nieludzkiego lub poniżającego traktowania) Konwencji; oraz 14 głosami do 3, że od sierpnia 2017 r. aż do wydania wyroku nie doszło do naruszenia Artykułu 3.

Jednomyślnie, że od 2004 r. do sierpnia 2017 r. doszło do naruszenia Artykułu 5 (prawo do wolności i bezpieczeństwa osobistego) Konwencji; oraz 10 głosami do 7, że od sierpnia 2017 r. aż do wydania wyroku nie doszło do naruszenia Artykułu 5.

Sprawa dotyczyła kwestii psychiatrycznego leczenia zapewnionego sprawcy przestępstwa przeciwko wolności seksualnej, który był pozbawiony wolności od 2004 r. z uwagi na niebezpieczeństwo jakie stanowił.

W odniesieniu do Artykułu 3, Trybunał stwierdził, że władze krajowe nie zapewniły leczenia odpowiadającego stanu zdrowia skarżącego od 2004 r. do sierpnia 2017 r., a jego ciągłe pozbawienie wolności bez realnej szansy na zmianę oraz bez odpowiedniego medycznego wsparcia przez okres ok. 13 lat stanowił szczególną dolegliwość, powodując niepokój o intensywności przekraczającej nieunikniony poziom cierpienia związany z pozbawieniem wolności. Inaczej sytuacja wyglądała od sierpnia 2017 r., kiedy to władze wykazały realną chęć zaradzenia sytuacji, w jakiej znalazł się skarżący poprzez podjęcie namacalnych środków, a próg dolegliwości wymaganej przez art. 3 nie został osiągnięty.

W odniesieniu do Artykułu 5, Trybunał zdecydował doprecyzować zasady wynikające ze swojego orzecznictwa oraz wyjaśnić znaczenie obowiązku władz zapewnienia leczenia osobom pozbawionym wolności. Trybunał wskazał, że pozbawienie wolności skarżącego w okresie od 2004 r. do sierpnia 2017 r. nie odbywało się w odpowiedniej instytucji zdolnej zapewnić mu leczenie dostosowane do jego stanu, jak wymaga tego art. 5 ust. 1. Inaczej należy ocenić sytuację od wyroku Izby z 18 lipca 2017 r., z którego władze wyciągnęły odpowiednie wnioski i wdrożyły kompleksowe leczenie, co skutkowało brakiem naruszenia art. 5 od sierpnia 2017 r.