Fernandes de Oliveira przeciwko Portugalii

Brak naruszenia obowiązków Portugalii w sprawie pacjenta dobrowolnego szpitala psychiatrycznego, który popełnił samobójstwo; postępowanie cywilne o odszkodowanie było przewlekłe – wyrok ETPC z 31.1.2019 r. w sprawie Fernandes de Oliveira przeciwko Portugalii (Wielka Izba) (skarga nr 78103/14); 15 głosami do 2: brak naruszenia materialnego aspektu Artykułu 2 (prawo do życia) Konwencji w zakresie środków ochrony życia pacjenta w dobrowolnym szpitalu psychiatrycznym, który popełnił samobójstwo

Jednomyślnie: naruszenie proceduralnego aspektu Artykułu 2 Konwencji w związku z przewlekłością postępowania o odszkodowanie.

Sprawa dotyczyła samobójstwa dorosłego syna skarżącej w czasie jego dobrowolnego pobytu w szpitalu psychiatrycznym oraz postępowania cywilnego o odszkodowanie dla skarżącej, jego matki po jego śmierci.

Trybunał uznał, że prawo portugalskie dotyczące opieki nad synem skarżącej było zgodne z wymogami Konwencji w zakresie ochrony pacjentów pod art. 2.

Rozwijając swoje orzecznictwo, uznał, że państwa powinny podjąć rozsądne środki aby chronić dobrowolnych pacjentów psychiatrycznych, podobnie jak tych umieszczonych przymusowo w szpitalu. W tym wypadku, władze zapewniły odpowiednie gwarancje, biorąc pod uwagę brak wyraźnego i bezpośredniego ryzyka samobójstwa. Mimo to, rząd nie przedstawił przekonujących przyczyn dla długości postępowania o odszkodowania, które trwało 11 lat – dlatego doszło do naruszenia proceduralnego aspektu art. 2 Konwencji.