Warunki ekstremalnego ubóstwa, na które narażona była
rodzina szukająca azylu po ich eksmisji z noclegowni stanowiły poniżające
traktowanie – sprawa VM i Inni p. Belgii
- naruszenie Artykułu 3 (zakaz nieludzkiego czy poniżającego traktowania)
Europejskiej Konwencji Praw Człowieka i Artykułu 13 (prawo do skutecznego
środka odwoławczego) w związku z Artykułem 3 i brak naruszenia Artykułu 2
(prawo do życia).
Sprawa dotyczyła
warunków przyjęcia serbskiej rodziny szukającej azylu w Belgii. W następstwie
wydania nakazu opuszczenia kraju i mimo złożonych apelacji, skarżących
zostawiono bez podstawowych środków egzystencji. Skarżący byli zmuszeni opuścić
Belgię i wrócić do swojego kraju, gdzie ich niepełnosprawne dziecko zmarło.
Trybunał uznał w szczególności, że belgijskie władze nie zwróciły należytej
uwagi na trudną sytuację skarżących, którzy przebywali przez cztery tygodnie w
warunkach ekstremalnego ubóstwa. Belgia również nie wykonała swojego obowiązku
nie narażania skarżących na poniżające traktowanie, bez względu na fakt, że
warunki punktów przyjęć osób ubiegających się o azyl w Belgii były nadmiernie
przekroczone w tym czasie ("kryzys przyjęcia" między 2008 a 2013
roku). Trybunał uznał że wymóg szczególnej ochrony osób ubiegających się o azyl
jest znacznie ważniejszy w razie obecności dzieci, włączając niemowlę jak i
upośledzone dziecko. Ponadto, fakt, że apelacje przeciwko nakazowi deportacji
skarżących nie miała skutku zawieszającego doprowadził do cofnięcia
materialnego wsparcia dla skarżących i zmuszenia ich do powrotu do kraju
pochodzenia mimo ich obaw naruszenia Artykułu 3 w tym kraju.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz