Skazanie
aktywistów zaangażowanych w kampanię bojkotującą produkty importowane z Izraela
nie miało odpowiednich i wystarczających podstaw i naruszyło ich prawo do
wolności wypowiedzi – wyrok ETPC z 11.6.2020 r. w sprawie Baldassi i Inni p. Francji
(skarga nr 15271/16); większością:
Brak naruszenia art.
7 (zakaz karania bez podstawy prawnej) Konwencji oraz jednomyślnie:
Naruszenie art. 10
(wolność wypowiedzi) Konwencji.
Sprawy dotyczyły
skargi aktywistów w sprawie palestyńskiej o skazanie za nawoływanie do
ekonomicznej dyskryminacji, z uwagi na ich udział w działaniach mających na
celu bojkotowanie produktów importowanych z Izraela jako część kampanii BOS: Bojkot,
Ogołocenie i Sankcje.
Trybunał zauważył,
że z orzecznictwa obowiązującego w tamtym czasie wynikało, że skarżący powinni
byli wiedzieć, że istnieje prawdopodobieństwo ich skazania za nawoływanie do
bojkotu produktów pochodzących z Izraela na podstawie art. 24 ust. 8 ustawy z
29 lipca 1881 r.
Trybunał zauważył,
że przedmiotowe działania i komentarze skarżących były częścią wyrazu
politycznego i „walczącego” i dotyczyły zagadnienia znajdującego się w
interesie publicznym.
Trybunał podkreślał
wielokrotnie, że istnieje mały zakres pod art. 10 ust. 2 Konwencji na ograniczenia
politycznej mowy czy debaty w sprawach z zakresu publicznego interesu. W
charakterze politycznej mowy leży kontrowersyjność i zjadliwość. To nie obniża jej
interesu publicznego pod warunkiem, że nie przekroczy granicy i nie będzie
nawoływać do przemocy, nienawiści czy nietolerancji. Trybunał uznał więc, że
skazanie skarżących nie miało wystarczających i odpowiednich podstaw. Nie był
przekonany, że sąd krajowy zastosował reguły zgodnie z zasadami wynikającymi z art.
10 Konwencji i przeprowadził odpowiednią ocenę faktów.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz