M.P. p. Portugalii

Brak naruszenia prawa do poszanowania życia prywatnego skarżącej, której były mąż przedstawił e-maile jako dowody do sądów cywilnych – wyrok ETPC z 7.9.2021 r. w sprawie M.P. p. Portugalii (skarga nr 27516/14); jednogłośnie:

Brak naruszenia art. 8 (prawo do poszanowania życia prywatnego i korespondencji) Konwencji.

Sprawa dotyczyła skarżącej, która zarzucała, że jej były mąż nie został ukarany w postępowaniu karnym przez portugalskie sądy za dostęp do e-maili, które wymieniała na portalu randkowym oraz za przedstawienie ich jako dowodów w postępowaniu cywilnym w sprawie wspólnego rodzicielstwa i rozwodu, wszczęte przez niego przed sądami portugalskimi. Ostatecznie to sądy hiszpańskie, do których skarżąca zwróciła się w pierwszej kolejności (a nie sądy portugalskie, do których zwrócił się później jej mąż), orzekły w sprawie rozwodu i przyznały prawo pobytu dziecka przy matce, z prawami do kontaktów dla  byłego męża .

Trybunał stwierdził, między innymi, że wpływ ujawnienia tych e-maili na życie prywatne skarżącej był ograniczony, ponieważ zostały one ujawnione tylko w postępowaniu cywilnym; publiczny dostęp do akt w tego typu postępowaniach był ograniczony. Trybunał zauważył również, że e-maile, o których mowa, nie zostały ostatecznie zbadane, ponieważ Sąd Rodzinny w Lizbonie w rzeczywistości nie wydał orzeczenia co do meritum w sprawie wniosków męża. W opinii Trybunału władze portugalskie wyważyły ​​sprzeczne interesy, zgodnie z kryteriami określonymi w orzecznictwie. Ponadto, biorąc pod uwagę, że skarżąca zrzekła się prawa do jakichkolwiek roszczeń cywilnych w kontekście postępowania karnego, jedyną kwestią, która pozostała do rozstrzygnięcia, była kwestia odpowiedzialności karnej męża, w której Trybunał nie mógł rozstrzygnąć. Państwo portugalskie wywiązało się zatem ze swojego pozytywnego obowiązku ochrony praw skarżącej do poszanowania jej życia prywatnego i poufności jej korespondencji.

Tydzień 2 - Babiarz przeciwko Polsce

Postanowienia Konwencji nie mogą być interpretowane jako gwarantujące możliwość uzyskania rozwodu ani określonego wyniku postępowania rozwodowego – wyrok ETPC z 10 stycznia 2017 r. w sprawie Babiarz przeciwko Polsce (1955/10); 5 głosami do 2: brak naruszenia Artykułu 8 (prawo do poszanowania życia prywatnego i rodzinnego) oraz brak naruszenia Artykułu 12  (prawo do zawarcia małżeństwa) Konwencji.

Sprawa dotyczyła odmowy rozwiązania małżeństwa skarżącego przez rozwód. Trybunał podkreślił, że skarżący miał dostęp do postępowania sądowego, mógł podnieść wszystkie zarzuty oraz że została ona rozpoznana co do meritum. Trybunał miał świadomość, że skarżący miał córkę z nową partnerką, był w stałym związku oraz że sądy krajowe ustaliły całkowity rozkład pożycia małżeńskiego. Mimo to, w ocenie Trybunału postanowienia Konwencji nie mogą być interpretowane jako gwarantujące możliwość uzyskania, zgodnie z prawem krajowym, rozwodu ani również jako gwarantujące uzyskanie określonego wyniku postępowania rozwodowego. Trybunał podkreślił, że pozytywne obowiązki wynikające z Artykułu 8 nie zobowiązują polskich władz do uznawania każdego  powództwa o rozwód.

W sprawie zgłoszono dwa zdania odrębne: sędziego Andrása Sajó oraz sędziego Paulo Pinto de Albuquerque.