Uprowadzenie przez CIA i pozasądowe przekazanie do Egiptu imama Abu Omara naruszyło prawa skarżącego pod Konwencją – sprawa Nasr i Ghali przeciwko Włochom (44883/09) – naruszenie Artykułu 3 (zakaz tortur, nieludzkiego lub poniżającego traktowania), Artykułu 8 (prawo do poszanowania życia prywatnego i rodzinnego) oraz Artykułu 13 (prawo do skutecznego środka odwoławczego), a także w stosunku do Pana Nasra Artykułu 5 (prawo do wolności i bezpieczeństwa osobistego) Konwencji.
Sprawa dotyczyła pozasądowego przekazania (tzw. wydanie osoby w trybie nadzwyczajnym), po uprowadzeniu przez agentów CIA we współpracy z włoskimi władzami, egipskiego imama Abu Omara, któremu zapewniono wcześniej azyl polityczny we Włoszech, oraz jego późniejszego przesłania do Egiptu, gdzie był przetrzymywany potajemnie przez kilka miesięcy.
Biorąc pod uwagę cały dostępny materiał dowodowy, Trybunał uznał, iż włoskie władze były świadome tego, że skarżący był ofiarą tzw. wydania w trybie nadzwyczajnym (extraordinary rendition), które zaczęło się od uprowadzenia we Włoszech i było kontynuowane za granicą.
Trybunał przypomniał, że już w kilku poprzednich sprawach (El-Masri przeciwko Macedonii (39630/09), Al Nashiri przeciwko Polsce (28761/11) oraz Husayn (Abu Zubaydah) przeciwko Polsce (7511/13)) uznał, że postępowanie z tzw. „wysokiej wartości aresztowanymi” na potrzeby programu CIA dotyczącego wydania w trybie nadzwyczajnym musi być uznane za tortury w rozumieniu Artykułu 3 Konwencji.
Trybunał ponadto wskazał, że włoskie władze zastosowały zasadę „tajemnicy państwowej” aby uniemożliwić pociągnięcie do odpowiedzialności osób zaangażowanych w niniejszej sprawie. Również śledztwo ani postepowanie karne nie zakończyły się ukaraniem osób odpowiedzialnych, z uwagi na zagwarantowanie im immunitetu.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz