Prawo wprowadzone w Słowenii w 1990 r. zobowiązująca dyrektora do
zapłaty długu jego przedsiębiorstwa było sprawiedliwe – wyrok ETPC z 11.12.2018
r. w sprawie Lekić przeciwko
Słowenii (Wielka Izba) (skarga nr 36480/07); 15 głosami do 2: brak
naruszenia Artykułu 1 Protokołu Nr 1 (ochrona własności) Konwencji.
Sprawa dotyczyła wykreślenia
przedsiębiorstwa z rejestru sądowego oraz późniejszej odpowiedzialności jego dyrektora
za długi. Procedury wykreślenia użyto przeciwko przedsiębiorstwu skarżącego
zgodnie z nowym prawem wprowadzonym w 1999 r., które dawało sądom prawo
wykreślenia uśpionych spółek bez możliwości likwidacji. Skutkowało to
obowiązkiem zapłaty kwoty 32.795 euro jednemu z wierzycieli spółki – Spółce Słoweńskich
Linii Kolejowych.
Trybunał stwierdził, że uznanie
skarżącego odpowiedzialnym za dług przedsiębiorstwa nie było nieproporcjonalne,
biorąc pod uwagę, że był zaangażowany w jego prowadzenie. Wysokość długu jaki
miał do zapłacenia była odpowiednio wyważona, ponieważ nie był jedynym celem
roszczeń Linii Kolejowych. Dlatego nie uznano, że ponosi nadmierny ciężar
indywidualny.
Trybunał wziął pod uwagę interes
publiczny w posiadaniu takiego prawa oraz kontekst narodowy, którym była
potrzeba zapewnienia stabilizacji finansowej w czasie okresu przejściowego z
socjalizmu na gospodarkę wolnorynkową. Tysiące spółek stworzonych w czasie
dawnej Socjalistycznej Federalnej Republiki Jugosławii było uśpionych w 1990 r.
a „podniesienie korporacyjnej zasłony”, by uczynić ich członków
odpowiedzialnymi za długi przedsiębiorstw miał na celu uniknięcie zalania sądów
długoletnimi postępowaniami likwidacyjnymi.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz