Wielka Izba stwierdza, że zatrzymania w 2012 i 2014 r. spowodowały wiele naruszeń praw Aleksieja Nawalnego - wyrok ETPC z 15.11.2018 r. w sprawie Navalnyy przeciwko Rosji (Wielka Izba) (skarga nr 29580/12).
Sprawa dotyczyła skargi Aleksieja Nawalnego na jego zatrzymanie, areszt oraz uznanie winnym siedmiu wykroczeń w 2012 i 2014 r. Skarżący utrzymywał, że naruszyły jego prawa i były motywowane politycznie.
Wielka Izba jednomyślnie stwierdziła:
naruszenie Artykułu 5 ust. 1 (prawo do wolności i bezpieczeństwa osobistego / zgodność z prawem zatrzymania lub aresztowania) Konwencji;
naruszenie Artykułu 6 ust. 1 (prawo do rzetelnego procesu sądowego) w odniesieniu do sześciu postępowań wykroczeniowych;
brak naruszenia Artykułu 6 ust. 1 w zakresie siódmego postępowania wykroczeniowego;
naruszenie Artykułu 11 (wolność zgromadzeń i stowarzyszeń) Konwencji.
Jednocześnie 14 głosami do 3: naruszenie Artykułu 18 (granice stosowania ograniczeń praw) Konwencji.
Wielka Izba aprobując uzasadnienie wyroku Izby w sprawie, stwierdziła naruszenie praw skarżącego pod Artykułem 5 z uwagi na jego siedem zatrzymań i dwukrotne aresztowania, oraz pod Artykułem 6 z uwagi na sześć z siedmiu postępowań po zatrzymaniach.
Trybunał również stwierdził naruszenie Artykułu 11, utrzymując że dwa zatrzymania nie służyły uzasadnionemu celowi, podczas gdy pięć pozostałych nie było koniecznych w demokratycznym społeczeństwie.
Wielka Izba znacząco rozszerzyła uzasadnienie Izby w tym zakresie.
Trybunał stwierdził, że skarga pana Nawalnego pod Artykułem 18, że jego zatrzymania były motywowane politycznie stanowiła „podstawowy aspekt” sprawy. Skupiając się na dwóch zatrzymaniach, Trybunał uznał, że ich właściwym celem było stłumienie politycznego pluralizmu, co stanowiło naruszenie Artykułu 18 w zw. z Artykułem 5 i 11 Konwencji.
Trybunał zalecił zgodnie z Artykułem 46 (moc wiążąca i wykonanie wyroków) Konwencji, by rząd podjął środki mające zapewnić prawo do pokojowych zgromadzeń w Rosji.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz