Aresztowanie imigranta z przyczyn bezpieczeństwa w
czasie rozpoznawania jego wniosku o udzielenie azylu nie naruszyło Konwencji –
wyrok ETPC z 6.11.2018 r. w sprawie K.G. przeciwko Belgii
(skarga nr 52548/15); jednomyślnie: brak naruszenia Artykułu 5 ust. 1 (prawo do
wolności i bezpieczeństwa osobistego) Konwencji.
Sprawa dotyczyła
osoby ubiegającej się o azyl, która została umieszczona i przetrzymywana w
areszcie na podstawie czterech decyzji z przyczyn bezpieczeństwa, podczas gdy
jej wniosek o udzielenie azylu nie został jeszcze rozpoznany. W szczególności,
został „umieszczony na wniosek rządu” i aresztowany na tej podstawie przez 13
miesięcy.
Trybunał uznał w
szczególności że względy interesu publicznego przeważyły w tych decyzjach nad
aresztowaniem K.G. i nie stwierdził żadnych dowodów arbitralności w ocenie
dokonanej przez władze krajowe. Zauważył również, że stan zdrowia K.G. nie był
zagrożony i mógł korzystać ze specjalnej opieki w obu ośrodkach, w których
przebywał. Ostatecznie, Trybunał stwierdził, że w świetle przedstawionych zagadnień
oraz faktu, że władze krajowe działały z wymaganą starannością, długość
postępowania w czasie którego skarżący był umieszczony zgodnie z dyspozycją
rządu nie może być postrzegana jako nadmierna.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz