Umieszczenie sprawcy z zaburzeniami psychicznymi w zakładzie karnym
nieprzystosowanym do jego terapeutycznych potrzeb stanowi problem systemowy w
Belgii i narusza Konwencję – Sprawa W.D. przeciwko Belgii (73548/13)
- jednomyślnie: naruszenie Artykułu 3 (zakaz nieludzkiego lub poniżającego traktowania)
Konwencji; naruszenie Artykułu 5 § 1 (prawo do wolności i bezpieczeństwa
osobistego); oraz naruszenie Artykułu 5 § 4 (prawo odwołania się w celu
ustalenia przez sąd bezzwłocznie legalności pobawienia wolności) i Artykułu 13
(prawo do skutecznego środka odwoławczego), w związku z Artykułem 3.
Sprawa dotyczyła skazanego za
przestępstwo przeciwko wolności seksualnej cierpiącego na zaburzenia
psychiczne, który został umieszczony bezterminowo w oddziale psychiatrycznym
zakładu karnego. Trybunał uznał w
szczególności, że W.D. został poddany poniżającemu traktowaniu poprzez
umieszczenie go w zakładzie karnym na ponad 9 lat bez odpowiedniego leczenia
jego stanu psychicznego i bez żadnej perspektywy resocjalizacji; to
przysporzyło mu wiele trudności i niepokojów o intensywności przekraczającej
nieunikniony poziom cierpienia nieodłącznie związany z pozbawieniem wolności.
Trybunał wskazał również, że umieszczenie W.D. w zakładzie karnym od 2006 roku
źle dopasowane do jego stanu naruszyło związek, wymagany przez Artykuł 5 § 1
(e) Konwencji, pomiędzy celem i rzeczywistymi warunkami pobytu w zakładzie
karnym, odnotowując, że żadne przyczyną umieszczenia skarżącego w więziennym oddziale
psychiatrycznym był systemowy brak
jakichkolwiek alternatyw. Ponadto
Trybunał orzekł, że belgijski system, w tamtym czasie, nie zapewnił skarżącemu
skutecznego środka odwoławczego w praktyce w zakresie zarzutów wynikających z
Konwencji – innymi słowy, środka zdolnego zapewnić zadośćuczynienie oraz
pozwalającego na powstrzymanie dalszych naruszeń. Trybunał wskazał również, że
sytuacja skarżącego wynikała z systemowego braku charakterystycznego dla
belgijskiego systemu psychiatrycznej detencji. Zgodnie z Artykułem 46 (moc
wiążąca i wykonywanie wyroków) Konwencji, Trybunał uznał, że obowiązkiem
państwa jest zorganizowanie swojego systemu psychiatrycznej detencji sprawców w
taki sposób, aby godność osadzonych była poszanowana. W szczególności, zachęcił
belgijskie władze do podjęcia działań mających na celu zredukowanie liczby
sprawców z zaburzeniami psychicznymi umieszczonych w psychiatrycznych
oddziałach zakładów karnych bez zapewnienia odpowiedniego leczenia. Trybunał
zdecydował się zastosować procedurę wyroku pilotażowego w niniejszej sprawie,
dając rządowi dwa lata na naprawienie ogólnej sytuacji odraczając postępowanie
we wszystkich podobnych sprawach przez kolejne 2 lata.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz