Nieskuteczne środki krajowe w Rosji w kontekście
sprawy dotyczącej narażenia życia obcokrajowca w razie jego wydalenia do Syrii –
wyrok ETPC z 14.02.2017 r. w sprawie S.K. przeciwko Rosji (52722/15)
dotyczącej decyzji władz rosyjskich o aresztowaniu Syryjczyka S.K. i
wydaleniu go do kraju pochodzenia;
jednomyślnie:
naruszenie Artykułu 2 (prawo do życia) i Artykułu 3 (zakaz złego
traktowania) Konwencji w razie wydalenia skarżącego do Syrii z uwagi na niebezpieczeństwo
i sytuację humanitarną, jak i również poziom wrogości i przemocy w kraju, które
naraziłyby go na ryzyko śmierci oraz poważnego niebezpieczeństwa dla jego zdrowia.
W październiku i listopadzie 2015 r. S.K. otrzymał środek tymczasowy od
Trybunału, nakazujący powstrzymanie się z wydaleniem skarżącego do czasu rozpoznania
sprawy przez Trybunał;
naruszenie Artykułu 13 (prawo do skutecznego środka odwoławczego) w
związku z Artykułem 2 i 3 Konwencji w zakresie ryzyka dla życia i zdrowia obcokrajowca
wynikającego z wykonania kary administracyjnego wydalenia. Trybunał
podniósł, iż nie zostały przekonująco wykazane, że dostępne środki krajowe w
pełni spełniały wymogi „skuteczności” w tego typu sprawach, a mianowicie
odnośnie niezależnego i rygorystycznego badania ryzyka, możliwości zapobiegania
wydaleniu, jeżeli tego typu ryzyko uznano za uzasadnione oraz „automatycznego
skutku zawieszającego” kary wydalenia w razie skorzystania ze środka krajowego;
naruszenie Artykułu 5 § 1 (prawo do wolności) oraz Artykułu 5 § 4 (prawo
odwołania się do sądu w celu ustalenia bezzwłocznie przez sąd legalności
pozbawienia wolności) w zakresie aresztowania skarżącego w celu wykonania
kary wydalenia administracyjnego.
Zgodnie z Artykułem 46 (moc wiążąca i wykonanie wyroków), Trybunał wskazał,
że odniesienie okoliczności ustalonych przy naruszeniu Artykułu 5 Konwencji, byłoby
uzasadnionym niezwłoczne zwolnienie S.K. , nie później niż z chwilą
uprawomocnienia się niniejszego wyroku.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz