Belgijskie władze nie dokonały oceny stanu zdrowia osoby cierpiącej na poważną chorobę, która miała zostać wydalona do Gruzji oraz wpływu wydalenia na jej życie prywatne - Wyrok Wielkiej Izby - Sprawa Paposhvili przeciwko Belgii (41738/10); jednomyślnie: naruszenie Artykułu 3 (zakaz nieludzkiego lub poniżającego traktowania) jeśli skarżący zostanie wydalony do Gruzji bez dokonania oceny przez belgijskie władze ryzyka jakie mu grozi w świetle informacji dotyczących jego stanu zdrowia oraz istnienia odpowiedniego leczenia w Gruzji oraz naruszenie Artykułu 8 (prawo do poszanowania życia prywatnego i rodzinnego), jeśli skarżący zostanie wydalony bez dokonania oceny przez belgijskie władze wpływu wydalenia na prawo skarżącego do poszanowania jego życia rodzinnego w świetle jego stanu zdrowia.
Sprawa dotyczyła nakazu deportacji skarżącego do Gruzji, wydanego razem z zakazem powrotu do Belgii. Trybunał zauważył, że stan zdrowia skarżącego, który cierpiał na bardzo poważną chorobę oraz którego stan zagrażał jego życiu, nie został sprawdzony przez belgijskie władze w sytuacji jego wniosków o uregulowaniu jego pobytu. Podobnie, władze nie sprawdziły stopnia w jakim skarżący był zależny od swojej rodziny w wyniku pogorszenia jego stanu zdrowia. Trybunał uznał w szczególności, że brak jakiegokolwiek zbadania przez władze krajowe ryzyka jakie groziło skarżącemu w świetle informacji dotyczących jego stanu zdrowia oraz istnienia odpowiedniego leczenia w Gruzji, informacja dostępna władzom była niewystarczająca aby uznać, że skarżący w razie powrotu do Gruzji, nie będzie narażony na rzeczywiste i konkretne ryzyko traktowania sprzecznego z Artykułem 3 Konwencji. Trybunał uznał również, iż od władz krajowych zależało przeprowadzenie badania wpływu deportacji skarżącego na jego życie rodzinne w świetle jego stanu zdrowia. Aby spełnić wymagania z Artykułu 8 władze powinny były zażądać zbadania czy w świetle szczególnej sytuacji skarżącego w czasie deportacji, rodzina mogła rozsądnie oczekiwać, że będzie mu towarzyszyć do Gruzji, a jeśli nie, czy zapewnienie poszanowania prawa skarżącego do życia rodzinnego wymagało przyznania mu prawa do pozostania w Belgii do czasu jaki mu pozostał do końca życia.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz