Wydalenie podejrzanego do Chin naraziłoby go na ryzyko kary śmierci –
sprawa A.L. (X.W.)
przeciwko Rosji (44095/14) – naruszenie Artykułu 2 (prawo do życia) i
Artykułu 3 (zakaz nieludzkiego i poniżającego traktowania) Konwencji.
Sprawa dotyczy aresztowania skarżącego w marcu 2014 roku pod zarzutem
zabójstwa chińskiego policjanta w 1996 roku. Skarżący czekał w areszcie na
wniosek o jego ekstradycję o Chin, jednakże w związku z tym, że chińskie władze
nie wystąpiły o to w terminie, prokurator wniósł o jego wypuszczenie. Mimo to,
skarżący nadal przebywał w areszcie i na dzień przed wypuszczeniem, sąd krajowy
uznał go winnym wykroczenia: nielegalnego pobytu cudzoziemca na terytorium
Rosji z uwagi na to, że posiadał sfałszowany paszport. Ostatecznie wyrok
uchylono, a postepowanie umorzono. Skarżący został wypuszczony pod koniec sierpnia
2014, a następnie zarządzono jego wydalenie do 3 września 2014 r.
W ocenie Trybunału, biorąc pod uwagę nakaz opuszczenia kraju przeciwko skarżącemu,
który wskazywał, iż w przypadku braku dobrowolnego opuszczenia zostanie on
wydalony oraz że jego rosyjski paszport został zatrzymany, istniało nieuchronne
ryzyko deportacji do Chin, gdzie mógłby zostać skazany na karę śmierci. Rosja
natomiast, na mocy Konwencji, była zobowiązana do niewystawiania go na takie
ryzyko. Dlatego stwierdzono naruszenie Artykułu 2 i 3 Konwencji. Według
Trybunału, przetrzymywanie skarżącego w jednoosobowej celi, w totalnej izolacji
od społeczeństwa przez ponad 4 miesiące stanowiło nieludzkie i poniżające
postępowanie w rozumieniu Artykułu 3.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz