Władze Azerbejdżanu
oskarżyły dwóch aktywistów społecznych o posiadanie narkotyków w odwecie za
polityczne graffiti na posągu – wyrok ETPC z 11.2.2020 r. w sprawie Ibrahimov i Mammadov p.
Azerbejdżanowi (skargi nr 63571/16, 2890/17, 39541/17, 74143/16, 2883/17,
39527/17)
Sprawa dotyczyła
dwóch skarżących zatrzymanych i oskarżonych o posiadanie narkotyków. Twierdzili
oni, że zarzuty były nieprawdziwe a prawdziwą przyczyną działań władzy było
namalowanie przez nich politycznego graffiti na pomniku byłego prezydenta.
Jednomyślnie:
Naruszenia art. 3
(zakaz nieludzkiego lub poniżającego traktowania) Konwencji z uwagi
na złe traktowanie skarżących przez policję i brak skutecznego śledztwa;
Naruszenie art. 5
ust. 1 (prawo do wolności i bezpieczeństwa osobistego) z uwagi na to, że
ich zatrzymaniu nie towarzyszyło uzasadnione podejrzenie popełnienia czynu
zabronionego;
Naruszenie art. 5
ust. 4 (zgodność z prawem aresztu) z uwagi na to, że sądy krajowe nie
ochroniły ich przed arbitralnym zatrzymaniem i stosowaniem tymczasowego
aresztowania;
Naruszenie art. 18
(granice stosowania ograniczeń praw) w zw. z art. 5 z uwagi na
prawdziwe przyczyny zatrzymania skarżących i ich aresztowania – tj. namalowanie
przez nich politycznego graffiti;
Naruszenie art. 10
(wolność wypowiedzi).
Trybunał, opierając
się na materiale dowodowym zawierającym raporty Komitetu Zapobiegania Torturom
ONZ, uznał, że skarżący przedstawili wiarygodne zarzuty złego traktowania, których
rząd nie odparł.
Zarzuty narkotykowe
zostały oparte na materiale dowodowym, który nie spełniał minimalnego standardu
materiału będącego podstawą uzasadnionego podejrzenia wobec skarżących.
Trybunał również odniósł się do wcześniejszych ustaleń systemowego problemu
sądów w zakresie ochrony przeciwko arbitralnemu zatrzymaniu i aresztowaniu.
Jasno wynikało z kontekstu
sprawy, błędów śledztwa oraz czasu działań policyjnych, że prawdziwym celem zatrzymania, aresztu i oskarżenia było namalowanie
graffiti z politycznymi sloganami. Skutkowało to ingerencją w ich prawo do
wolności wypowiedzi, które było „rażąco arbitralne i niezgodne z zasadą rządów
prawa” będącej nieodłączną częścią Konwencji.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz