sobota, 27 października 2018

Tydzień 43 - S., V. i A. przeciwko Danii

Prewencyjne aresztowanie kibiców nie naruszyło Konwencji - wyrok ETPC z 22.10.2018 r. w sprawie S., V. i A. przeciwko Danii (Wielka Izba) (skargi nr 35553/12, 36678/12 i 36711/12);  15 głosami do 2: brak naruszenia Artykułu 5 ust. 1 (prawo do wolności i bezpieczeństwa osobistego) Konwencji. 
Sprawa dotyczyła prewencyjnego aresztowania skarżących w dniu 10 października 2009 r. na ponad 7 godzin przebywających w Kopenhadze z uwagi na mecz piłkarski między Danią a Szwecją. Władze aresztowały skarżących aby zapobiec chuligańskiej przemocy. Skarżący bezskutecznie domagali się odszkodowania przed duńskimi sądami.
Trybunał uznał, że duńskie sądy odpowiednio wyważyły między prawem skarżących do wolności i znaczeniem zapobiegania chuligaństwu. W szczególności, sądy kompleksowo przeanalizowały strategię policji aby uniknąć starć w dniu meczu, ustalając, że: wzięły pod uwagę sześciogodzinny maksymalny czas zatrzymania zgodnie z prawem krajowym, nawet jeśli został nieznacznie przekroczony; zainicjowały proaktywny dialog z kibicami zanim podjęły bardziej drastyczne środki jak aresztowanie; ich celem było zatrzymanie tylko takich kibiców jak skarżący, którzy zostali zidentyfikowani jako stanowiący zagrożenia dla bezpieczeństwa publicznego; starannie monitorowały sytuację, tak że skarżący zostali uwolnieni zaraz po tym, jak sytuacja się uspokoiła. Ponadto władze zapewniły konkretny materiał dowodowy określający czas, miejsce oraz ofiary przestępstwa chuligaństwa, w które skarżący z wysokim prawdopodobieństwem byliby zaangażowani, gdyby nie zostali aresztowani. 

Ustalając dopuszczalność aresztowania skarżących pod Konwencją Trybunał zastosował elastyczne podejście, tak by użycie krótkotrwałego aresztu przez policję celem ochrony społeczeństwa nie stało się niepraktyczne. W szczególności wyjaśnił i dostosował orzecznictwo z art. 5 ust. 1 lit c Konwencji, stwierdzając, że druga część tego przepisu, a mianowicie „jeśli jest to konieczne, w celu zapobieżenia popełnieniu takiego czynu”, co może być postrzegane jako oddzielna podstawa pozbawienia wolności, poza kontekstem postępowania karnego. 

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz