Odmawiając wzięcia pod uwagę czasu odbytej we Francji kary pozbawienia wolności przez członków organizacji terrorystycznej ETA hiszpańskie władze nie naruszyły Konwencji obliczając karę pozbawienia wolności - wyrok ETPC z 23.10.2018 r. w sprawie Arrozpide Sarasola i Inni przeciwko Hiszpanii (skarga nr 65101/16); jednomyślnie: naruszenie Artykułu 6 ust. 1 (prawo dostępu do sądu) Konwencji, brak naruszenia Artykułu 7 (zakaz karania bez podstawy prawnej) oraz brak naruszenia Artykułu 5 ust. 1 (prawo do wolności i bezpieczeństwa osobistego) Konwencji.
Sprawa dotyczyła obliczenia maksymalnej długości kary pozbawienia wolności do odbycia w Hiszpanii przez członków organizacji terrorystycznej ETA oraz kwestii, czy czas odbytej kary we Francji powinien zostać wzięty pod uwagę.
Trybunał zauważył, że orzeczenia hiszpańskiego TK uznania za niedopuszczalne skarg konstytucyjnych złożonych od wyroków SN zostały oparte na niewyczerpaniu zwykłych środków krajowych. Jednakże, mając na względzie, że SN wcześniej uznał działania skarżących w tym zakresie za niedopuszczalne jako niemające związku i dodatkowo zawiadomił o swoich orzeczeniach po 30 dniach do ich zaskarżenia, odrzucenie sprawy przez TK należy uznać jako powodujące brak pewności prawa.
Trybunał zauważył, mimo to, że orzeczenia SN nie zmieniły maksymalnej długości całkowitej kary pozbawienia wolności, który zawsze była określona na 30 lat. Rozbieżności między różnymi sądami dotyczące możliwości połączenia wyroków trwały tylko 10 miesięcy, do wydania przez SN uchwały negatywnie rozstrzygającej tę kwestię. Rozwiązania przyjęte w sprawach skarżących głównie opierały się na przedmiotowej uchwale. Dlatego nie doszło do naruszenia Artykułu 7. Wreszcie, biorąc pod uwagę, że przedmiotowe orzeczenia nie doprowadziły do zmiany kar, przedmiotowa długość kary pozbawienia wolności nie może być postrzegana jako niemożliwa do przewidzenia czy bezprawna w rozumieniu Artykułu 5 ust. 1 Konwencji.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz