Warunki przetrzymywania
podejrzanego w zamachu na dziennikarkę w związku z pandemią Covid-19 nie
naruszyły Konwencji Europejskiej – wyrok ETPC z 1.3.2022 r. w sprawie Fenech przeciwko Malcie
(skarga nr 19090/20)
Skarżący jest biznesmenem, który
został aresztowany w listopadzie 2019 r. z uwagi na podejrzenie udziału w
zabójstwie maltańskiej dziennikarki Daphne Caruany Galizii w październiku 2017 r.
i od tego czasu przebywa w areszcie. Sprawa dotyczyła jego warunków
przetrzymywania w zakładzie karnym w Corradino oraz tego, czy władze maltańskie
podjęły odpowiednie środki w celu ochrony go przed zarażeniem Covid-19 podczas
pobytu w więzieniu, w szczególności dlatego, że ma tylko jedną nerkę.
Jednogłośnie: brak naruszenia
Artykułu 3 (zakaz nieludzkiego lub poniżającego traktowania) Europejskiej
Konwencji Praw Człowieka w związku z aresztowaniem skarżącego w czasie, gdy był
w izolacji.
Trybunał stwierdził w
szczególności, że okres odseparowania skarżącego od innych osób – ze względu na
pozytywny wynik testu na obecność kokainy – trwał nie dłużej niż 35 dni; w
rezultacie nie doznał żadnych szkodliwych skutków psychicznych ani fizycznych,
a zastosowane ograniczenia nie doprowadziły do całkowitej izolacji
sensorycznej. Uznał również jednogłośnie, że nie doszło do naruszenia Artykułu
3 Konwencji Europejskiej w odniesieniu do warunków przetrzymywania w dalszej
części dormitorium. Nie było przeludnienia, a jeśli chodzi o inne ograniczenia,
na które skarżył się pan Fenech, Trybunał uznał, że miały one miejsce w bardzo
specyficznym kontekście, a mianowicie podczas zagrożenia zdrowia publicznego i
zostały wprowadzone z ważnych powodów zdrowotnych. Co więcej, zostały one
nałożone nie tylko na skarżącego, ale na całe społeczeństwo. Biorąc pod uwagę
wyjątkowy i nieprzewidywalny kontekst związany z pandemią Covid-19, nie można
uznać, że środki te, proporcjonalne i ograniczone w czasie, spowodowały u niego
większe cierpienie lub trudności niż było to nieuniknione podczas
przetrzymywania w pandemii.
Trybunał uznał również, że nie
doszło do naruszenia Artykułu 3 w związku z obowiązkiem państwa do ochrony jego
zdrowia i dobrego samopoczucia. Uznał, że władze wprowadziły odpowiednie środki
i zachowały czujność w dostosowywaniu swoich protokołów do zmieniającej się
sytuacji. Chociaż należy wprowadzić przepis umożliwiający oddzielenie więźniów najbardziej
zagrożonych od innych, pan Fenech nie wykazał, że należy do kategorii
najbardziej bezbronnych. Fakt, że dzielił dormitorium i korzystał z tych samych
udogodnień medycznych, sanitarnych, cateringowych i innych z innymi osadzonymi
niezakażonymi COVID-19, sam w sobie nie stanowił problemu na podstawie Artykułu
3.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz