Brak skutecznego
śledztwa w sprawie zarzutów błędu medycznego dotyczącego noworodka cierpiącego
na trwałe inwalidztwo – wyrok ETPC z 25.6.2019 r. w sprawie Ulusoy przeciwko Turcji
(skarga nr 54969/09); jednomyślnie:
Naruszenie proceduralnego
aspektu Artykułu 8 (prawo do poszanowania życia prywatnego) Konwencji oraz brak
naruszenia materialnego aspektu Artykułu 8.
W tej sprawie pani
i pan Ulusoy przypisali trwałą i nieodwracalną niepełnosprawność ich syna błędowi
medycznemu w fazie przed i porodowej ciąży pani Ulusoy. Skarżyli się również na
brak skutecznego śledztwa w sprawie ich zarzutów.
Trybunał uznał, że
zarzuty pod art. 8, który dotyczy kwestii związanych z ochroną psychicznej i
fizycznej integralności jednostek w kontekście przepisów o pomocy medycznej.
W zakresie
procesowego aspektu (śledztwo w sprawie zarzutów medycznego zaniedbania), Trybunał
stwierdził, że żadna władza nie była w stanie udzielić spójnej i naukowo uzasadnionej
odpowiedzi na zarzuty skarżących czy też ocenić możliwą odpowiedzialność lekarzy
z pełną wiedzą o faktach.
W zakresie
materialnego aspektu (ochrona psychicznej i fizycznej integralności jednostek w
kontekście pomocy medycznej), Trybunał zauważył, że zarzuty skarżących
szeroko odnosiły się do błędnej oceny zagrożeń prenatalnych w toku porodu. Trybunał
stwierdził więc, że sprawa początkowo dotyczyła zarzutów zwykłych błędów
medycznych oraz zaniedbań. W związku z tym, powtarzając swoje ustalenie ze sprawy
Lopes de Sousa Fernandes przeciwko Portugalii, Trybunał podkreślił, że
materialne obowiązki pozytywne Turcji wiązały się ze skutecznym wprowadzeniem i
wyegzekwowaniem ram prawnych zdolnych do zapewnienia ochrony pacjentom. Następnie
zauważył, że obowiązujące w tamtym czasie ramy prawne nie mogły same w doprowadzić
do naruszenia po stronie państwa.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz