Użycie siły zbrojnej przez
żandarma przeciwko więźniowi, który zaatakował swojego kolegę podczas
przenoszenia z więzienia do sądu: brak naruszenia art. 2 Konwencji – wyrok ETPC
z 19.5.2022 r. w sprawie Bouras
przeciwko Francji (skarga nr 31754/18); jednogłośnie:
nie doszło do naruszenia
Artykułu 2 (prawo do życia) Europejskiej Konwencji Praw Człowieka.
Sprawa dotyczyła skargi, w części
merytorycznej Artykułu 2 Konwencji, dotyczącej użycia broni przez żandarma, w
wyniku której zginął więzień, który zaatakował innego żandarma w pojeździe
przewożącym go z więzienia w Strasburgu do sądu w Colmar.
Podobnie jak sądy krajowe –
których orzeczenia, jak zauważył Trybunał, zawierały szczególnie wyczerpujące
uzasadnienie – Trybunał stwierdził, że żandarm działał w szczerym przekonaniu,
że życie jego kolegi jest zagrożone i szczerze wierzył, że konieczne jest
użycie broni. Dochodzenie nie wzbudziło żadnych wątpliwości co do
autentyczności i uczciwości tego przekonania. Trybunał zauważył, że decyzję o
użyciu broni poprzedziły ostrzeżenia ustne i inne nieudane próby powstrzymania
ataku. Niebezpieczeństwo dla żandarmów zostało potwierdzone przez sądowy raport
balistyczny, którego wnioski zostały zatwierdzone przez Wydział Śledczy Sądu
Apelacyjnego. Stwierdzając, że w dochodzeniu administracyjnym prowadzonym przez
wydział spraw wewnętrznych żandarmerii krajowej nie stwierdzono naruszenia
przepisów, Trybunał stwierdził również, że przekazanie nie może być uznane za
nieprzygotowane lecz zarządzane w sposób minimalizujący jakiekolwiek ryzyko dla
życia więźnia lub życia żandarmów. W tych okolicznościach Trybunał stwierdził,
że decyzja żandarma o użyciu broni palnej może być uznana za uzasadnioną i
absolutnie niezbędną „w obronie jakiejkolwiek osoby przed bezprawną przemocą” w
rozumieniu art. 2 ust. 2 lit. a Konwencji.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz