W następstwie wyroku
pilotażowego z 2017 r. Trybunał dokonał przeglądu warunków przetrzymywania w
rumuńskich więzieniach oraz skuteczności krajowych środków odwoławczych – wyrok
ETPC z 20.7.2021 r. w sprawie Polgar przeciwko Rumunii
(skarga nr 39412/19)
Naruszenie art. 3 (zakaz
nieludzkiego lub poniżającego traktowania) Konwencji z uwagi na warunki
osadzenia pana Polgara w Zakładzie Karnym w Deva (od 27 lutego 2014 r. do 29
kwietnia 2015 r. oraz od 14 do 25 maja 2015 r.);
Naruszenie art. 13 (prawo do
skutecznego środka odwoławczego) w zw. z art. 3 Konwencji.
Sprawa dotyczyła warunków przetrzymywania w rumuńskich
więzieniach oraz skuteczności krajowych środków odwoławczych, w szczególności
środka cywilnego w przypadku powództwa cywilnego. W 2017 r. Trybunał wydał
wyrok pilotażowy Rezmiveș i inni przeciwko Rumunii, w którym stwierdził problem
strukturalny. W dzisiejszym
wyroku podsumował rozwój sytuacji. Obecnie przed Trybunałem toczy się około
5000 podobnych spraw.
Trybunał zauważył, że
orzecznictwo krajowe znacznie się rozwinęło w ciągu ostatnich kilku lat, w
szczególności od czasu wyroku w sprawie Rezmives i Inni. Stwierdził, że
powództwo cywilne na podstawie art. 1349 kodeksu cywilnego, zgodnie z
konsekwentną wykładnią sądów krajowych, stanowiło od 13 stycznia 2021 r.
skuteczny środek odwoławczy dla osób, które uważały, że zostały poddane
nieodpowiednim warunkom pozbawienia wolności, oraz którzy nie byli już, w
momencie wniesienia skargi, przetrzymywani w warunkach rzekomo sprzecznych z
Konwencją. Ten wniosek dotyczył również osób skarżących się na nieodpowiednie
warunki transportu. Jednakże w sprawie pana Polgara ostateczna decyzja sądu
krajowego została wydana w dniu 13 lutego 2019 r., czyli na długo przed datą,
którą Trybunał przyjął jako punkt wyjścia, od którego przedmiotowy krajowy
środek odwoławczy mógł zostać uznany za skuteczny.
Zgodnie z Artykułem 46 (moc
obowiązująca i wykonanie wyroków) Konwencji, Trybunał z zadowoleniem
przyjął kroki podjęte przez władze krajowe od czasu wydania wyroku pilotażowego
w celu zmniejszenia przepełnienia więzień. W odniesieniu do środka zapobiegawczego
zauważył jednak, że tendencja spadkowa w przeludnieniu więzień ustała w czerwcu
2020 r. i że liczby ponownie rosły przez sześć miesięcy. W rezultacie Trybunał
nie był w stanie dojść do innego wniosku niż w wyroku pilotażowym w sprawie
Rezmiveş i inni. W związku z tym wezwał państwo rumuńskie do zapewnienia
kontynuacji reform mających na celu zmniejszenie przepełnienia więzień oraz do
utrzymania populacji więziennej na rozsądnym poziomie. W odniesieniu do środka
kompensacyjnego, powtórzył swoje ustalenia powyżej dotyczące skuteczności tego
środka od 13 stycznia 2021 r.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz