Wydalenie przez Polskę Czeczenów
na Białoruś bez rozpoznania wniosków o udzielenie ochrony międzynarodowej
naruszyło Konwencję – wyrok ETPC z 23.7.2020 r. w sprawie M.K. i Inni p. Polsce
(skargi nr 40503/17, 42902/17 oraz 43643/17)
Sprawa dotyczyła
powtarzających się odmów polskiej Straży Granicznej na granicy z Białorusią
przyjęcia skarżących przybyłych z Czeczenii, którzy zwrócili się o udzielenie
ochrony międzynarodowej.
Jednomyślnie:
Naruszenie art. 3 (zakaz
tortur oraz nieludzkiego lub poniżającego traktowania) Konwencji.
Naruszenie art. 4 Protokołu Nr
4 (zakaz zbiorowych wydaleń cudzoziemców) do Konwencji.
Naruszenie art. 13 (prawo do
skutecznego środka odwoławczego) Konwencji w zw. z art. 3 i art. 4 Protokołu Nr
4 do Konwencji.
Naruszenie art. 34 (prawo do
skargi indywidualnej) Konwencji.
Trybunał wskazał, że skarżący wielokrotnie
próbowali przekroczyć granicę polsko-białoruską w Terespolu i nie było w tym
zakresie żadnych wątpliwości mimo przeciwnych twierdzeń polskich władz i chcieli
uzyskać ochronę międzynarodową. Tymczasem Straż Graniczna ciągle zawracała ich
na Białoruś bez odpowiedniego rozpoznania ich wniosków. Dodatkowo rząd zignorował
środki tymczasowe wydane przez Trybunał celem zapobieżenia wydalenia
cudzoziemców, którzy wskazywali, że istniało poważne ryzyko deportowania do
kraju, w którym groziłoby im niebezpieczeństwo i traktowanie niezgodne z
Konwencją. Polska wykazała trwałą praktykę zawracania ludzi na Białoruś w
takich okolicznościach – taka polityka doprowadziła do zbiorowego wydalania
cudzoziemców. Biorąc pod uwagę odmowę władz wykonania środków tymczasowych
Trybunału, Polska również nie wykonała swoich obowiązków wynikających z
Konwencji.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz